CHRZEST

Chrzest to akt oddania się Bogu Jahwe i Jego Synowi Jezusowi, którego tym sposobem chcemy uznawać za swego Pana i Zbawiciela. Przez chrzest wyznajemy wiarę w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, i zaświadczamy o swej śmierci dla grzechu, a również o swym postanowieniu kroczenia w nowości życia. Poprzez chrzest stajemy się ludem Bożym i zostajemy przyjęci w poczet zboru Bożego jako ciała Chrystusowego, odtąd mamy społeczność z Chrystusem i z ludem Bożym. Chrzest wprowadza nas w jedność duchową z Chrystusem Jezusem 1 Kor 12:13, Gal 3:27. Jest on symbolem naszego połączenia z Chrystusem które można przyrównać do ślubu, kiedy chcemy być mu wierni i oddani, kiedy chcemy pozostać w jedności z Jezusem, wówczas publicznie to wyznajemy. Obrzędu chrztu dokonuje się przez całkowite zanurzenie w wodzie, po uprzednim wyznaniu wiary w Boga i w Syna Jego Jezusa Chrystusa oraz widocznym odwróceniu się od grzechu i okazaniu skruchy. Osoby pragnące zostać ochrzczone, muszą dokonać świadomej deklaracji przyjęcia wiary, muszą to być osoby dorosłe i odpowiedzialnie podejmujące decyzję. Chrzest to również akt zawarcia przymierza z Bogiem i poddania się Panu Jezusowi na spełnianie jego przykazań Jan 13:34,35, Jan 14:15,21.

 

Co poprzedza chrzest?

Chrzest powinno poprzedzać zapoznanie się z naukami Pisma Świętego i ich przyjęcie, zrozumienie podstawowych nauk, ponieważ chrzest to podstawowa nauka Pisma Heb 6:1,2. Jezus dał nakaz abyśmy szli i czynili uczniów z ludzi ze wszystkich narodów i chrzcili ich Mat 28:19. Zgodnie z tym nakazem Pana postępowali apostołowie, poszli do ludzi z wielu narodów i głosili im prawdy Słowa Bożego i chrzcili ludzi oraz zakładali zbory Dzie 16:30-33. Jednak nie chodzi tylko o doprowadzenie ludzi do chrztu, ale i o czynienie z nich uczniów, musimy nauczyć ich jak mają uczynić Jezusa swoim Panem, jak mają przestrzegać jego przykazań. Nie chodzi o zaciągnięcie kogoś do chrztu, ale o takie nauczanie Słowa Bożego, żeby to oni sami postanowili oddać się Bogu poprzez chrzest, tak jak pewien eunuch tak postanowił po naukach jakie otrzymał od Filipa Dzie 8:34-39.

 

Chrzest to akt naszej wiary.

Chrzest to potwierdzenie naszej wiary w Boga i w Jezusa Chrystusa jako Syna Bożego który złożył swoje życie dla naszego zbawienia, ale to także akt naszej wiary w zmartwychwstanie Chrystusa Mar 16:14-16. Musimy wierzyć że kto będzie wierzył w zmartwychwstanie Pana, i będzie ochrzczony, będzie wybawiony Dzie 8:12,37, Dzie 18:8.

 

Chrzest poprzedza skrucha.

Jan Chrzciciel głosił chrzest jako akt okazania skruchy, przygotowywał tym sposobem lud Izraela do przyjęcia Pana Jezusa Dzie 13:24, Łuk 3:3. Chrzest jest także proźbą do Boga o dobre sumienie, 1 Pio 3:20,21, mówi;„Były one nieposłuszne wtedy, gdy za dni Noego Bóg cierpliwie czekał i budowana była arka, w której niewielu, to jest osiem osób, zostało ocalonych przez wodę. (21) Była ona obrazem tej [wody], która zbawia was również teraz przez chrzest: nie przez usunięcie brudu ciała, ale przez modlitwę do Boga o czyste sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.“Chrzest nie oczyszcza człowieka z zewnątrz, ale duch Chrystusowy wchodzi do naszego wnętrza i oczyszcza nas wewnętrznie dzięki czemu zyskujemy czyste sumienie 1Kor 12:13, 2 Kor 5:17.

Chrzest jest wyrażeniem głębokiego pragnienia, aby na mocy krwi Chrystusa odpuszczono nam nasze grzechy. Jako ochrzczeni, skruszeni grzesznicy, mamy odpuszczenie naszych grzechów 1 Jan 1:9, 1 Jan 2:1,2. Wszyscy którzy byli ochrzczeni chrztem Janowym dla okazania skruchy, potem byli chrzczeni chrztem w imię Jezusa Chrystusa Dzie 18:25, Dzie 19:1-5. Nawet faryzeusze i saduceusze uciekali od gniewu Bożego poprzez chrzest Mat 3:7, Łuk 3:12.

 

Chrzest umożliwia zwycięstwo nad grzechem i pragnieniami.

Chrzest przez wiarę, to duchowe obrzezanie serca zepsutego przez grzech Adamowy. Duchowe obrzezanie to nasza wiara, która pobudza nas do całkowitego oddania się Bogu i chrzest Kol 2:11,12. To symbol pogrzebu naszego starego sposobu życia, kiedy robiliśmy wszystko na co tylko mieliśmy ochotę. A oto teraz zajmujemy miejsce z Chrystusem na krzyżu, umieramy aby być zjednoczeni z nim w podobieństwie jego śmierci, żeby nasze grzeszne ciało stało się nieczynne, abyśmy już dłużej nie byli niewolnikami grzechu Rzym 6:4-6. Chrzest to śmierć grzesznego człowieka i powstanie do nowości życia w Chrystusie. Nasze dotychczasowe myślenie ma umrzeć, teraz mamy myśleć umysłem Chrystusowym. Chrzest publiczny, to publiczne oświadczenie że byłem martwy duchowo w świecie, a oto teraz zaświadczam przy świadkach, że rozpoczynam nowe życie duchowe na wzór Chrystusa w nowości ducha dla czynienia woli Bożej. Chrzest to symbol obmycia i oczyszczenia, w Iza 1:16-18 czytamy wezwanie Boga w którym wzywa do oczyszczenia się, obmycia i ułożenia swoich stosunków z Nim na nowych zasadach, słowa te są jakby pierwowzorem, cieniem chrztu Kol 2:17. Podobny pierwowzór mamy opisany w 4 Moj 31:20,23, to obrazowe oczyszczanie poprzez chrzest. Innym obrazem wiary i chrztu jest Naaman, miał siedem razy zanurzyć się w Jordanie i kiedy to uczynił, wyszedł oczyszczony. Podobną zapowiedź mamy w Zach 13:1, opisanym tu źródłem jest wiara w Chrystusa poparta chrztem wodnym Ps 51:7[9]. Basen w którym kapłani się obmywali, również jest obrazem chrztu duchowych kapłanów i obmycia ich aby mogli pełnić świętą służbę w Domu Boga, składając duchowe ofiary Bogu 1 Pio 2:5. Przez chrzest wszyscy jesteśmy powołani do stanu duchowego kapłaństwa i od tej pory możemy pełnić świętą służbę w Domu Bożym 1 Pio 2:9,10, Obj 7:15.

 

Kto udziela chrztu?

Musi to być osoba wierząca i oddana Bogu, oraz potrafiąca nauczać Słowo Boże, przekonywać na podstawie Pism Jan 4:1,2, 1 Kor 1:16,17. Ochrzczonym może zostać każdy, kto uwierzy Pismu i zgadza się z nauką zboru „Dzieci Boga Żywego,“ opracowaną dokładnie na podstawie Pism. Aby chrzest każdego był w imię Ojca Mat 28:19, musi on wierzyć w jednego Boga Ojca Jahwe 5 Moj 6:4,"Słuchaj Izraelu! Jahwe jest naszym Bogiem, Jahwe jedyny! „1 Kor 8:4, 1 Tym 2:5, Jak 2:19. Aby chrzest był w imię Syna, musi on wierzyć że Jezus Chrystus jest Synem Bożym, czyli kimś mniejszym i podporządkowanym Ojcu swemu, oraz że jest Mesjaszem, czyli Bożym wybrańcem pomazanym na Króla i Arcykapłana, oraz musi wierzyć w zmartwychwstanie cielesne naszego Pana, czyli w rzeczywiste zmartwychwstanie 1 Jan 2:22,23, 2 Jan 9, 1 Jan 5:1,12,13, 1 Jan 4:14,15. Aby nasz chrzest był w imię Ojca i Syna i ducha świętego, musimy uznawać doniosłą rolę ducha świętego w pomazaniu Jezusa oraz w jego zmartwychwstaniu mocą ducha świętego 1 Kor 6:14, Efe 1:19, 2 Kor 13:4, Rzym 6:4, Rzym 8:11. Czy chrzest w denominacjach trynitarnych może być uznany za ważny w zborach „Dzieci Boga Żywego“? Nie może, ponieważ często jest on dokonywany poprzez pokropienie, a nie przez zanurzenie, to jeden problem, a drugi jest taki, że chrzest w imię trójcy nie jest chrztem w imię Ojca i Syna i ducha świętego, jest jeszcze trzeci problem, a mianowicie że nie uznają oni rzeczywistego zmartwychwstania naszego Pana. Denominacje wierzące w jakąś przemianę ciała Pana Jezusa w ducha, nie chrzczą swoich wyznawców w imię zmartwychwstałego Syna Bożego.

 

Ochrzczeni w Chrystusie.

Jak Żydzi którym przewodził Mojżesz byli ochrzczeni w Mojżeszu, który przewodził w całym Domu Bożym 1 Kor 10:1,2, Hebr 3:5, wyszli z Egiptu, z domu niewoli do wolności, tak i my musimy być ochrzczeni w Jezusie Chrystusie który przewodzi całemu nowemu Domowi Bożemu Dzi 19:5, Hebr 3:6, Gal 3:27. My podobnie, opuszczamy ten świat i idziemy do wolności będąc ochrzczeni w Chrystusie.  W liście do Rzymian Paweł wyjaśnia, że w czasie chrztu wierny przechodzi symbolicznie przez to, czego doświadczył Jezus. Jezus zmarł na krzyżu, był pochowany w grobie, a następnie powstał do nowego życia. Osoba ochrzczona powtarza to w sposób symboliczny. Umiera dla swojego dawnego życia, jest pogrzebana pod wodą i powstaje z tego tymczasowego "grobu" do nowego życia Rz 6:3-8. Tak więc chrzest wierzącego uważany jest w pewnym sensie za ukrzyżowanie. Stary człowiek - jego dawne życie zdominowane przez grzech - zostaje zgładzone i pozostawione w wodach chrztu. Po powstaniu z wody zaczyna się nowe życie, które - jako że jest "w Chrystusie" - prowadzi do przebaczenia i życia.  Podczas obrzędu chrztu używamy słów z Mat 28:19.

 

Zakończenie.

Jeżeli przyjmiesz chrzest a potem grzeszysz, sprzeniewierzasz się prawdzie i Bogu. Taki krok należy dokładnie przemyśleć, obliczyć koszty czy nas stać na taki krok, czy wytrwamy Łuk 14:28, Hebr 10:22-26,29. Chrzest to nie czczy rytuał, nie możemy go przyjmować bo ktoś tego wymaga, bo rodzice każą, bo szukają chwały, chrzest to uregulowanie naszych osobistych stosunków z Bogiem, więc decyzję podejmuj rozważnie. Jeżeli masz potrzebną wiarę, powiedz sobie tak, jak powiedział Ananiasz do Saula gdy ten odzyskał wzrok Dzi 22:16, “ Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!"