KSIĘGA DANIELA ROZDZIAŁ 1. UPROWADZENIE DO BABILONU.
KSIĘGA DANIELA ROZDZIAŁ 1. UPROWADZENIE DO BABILONU. Opublikowano 2023. 02. 18.
Już Mojżesz zapowiadał, że jeżeli władcy i naród Izraela nie będą służyć Bogu swemu Jahwe z weselem i radością, to będą musieli służyć nieprzyjaciołom których Jahwe naśle na nich; 5 Moj 28:45-50. Juda, podobnie jak wcześniej Izrael, dopuszczały się wiele wszelkiego zła, posuwali się od niegodziwości do niegodziwości, nauczyli się mówić fałsz, oszukiwać braci swoich, cudzołożyć i lekceważyć Boga; Jer 9:2-14. Stale uprawiali bałwochwalstwo, czcili bożki okolicznych narodów, i mimo że Jahwe Bóg stale posyłał proroków i ostrzegał ich, oni nie reagowali; 2 Kron 36:15,16, Jer 25:2-11, Jer 36:30,31. Uważali świątynię Jahwe za talizman, który musi ich ochronić przed wszelkim złem, nawet kiedy grzeszą; Jer 7:4-14. Prorok Izajasz już królowi Ezechiaszowi prorokował, że Juda zostanie uprowadzona do niewoli, a wszelkie dobra zostaną zabrane do Babilonu; 2 Król 20:14-18, Iza 39:5-8. Za ciągłe grzechy i przewinienia, Jahwe wydał swoje święte miasto Jerozolimę, pogańskiemu władcy Babilonu którego nazywa sługą swoim; Jer 25:9, Jer 27:6. Spustoszenie przyszło nagle, Jahwe posłał Nabuchodonozora który objął w posiadanie ziemię Judy; Jer 43:10. Daniel i jego przyjaciele należeli do pierwszej grupy wygnańców uprowadzonych do Babilonu; 2 Król 24:6-12, 2 Kron 36:9-14. Wiele szczegółów w związku z tymi wydarzeniami podaje prorok Daniel; Dan 1:1,2, (BT) „W trzecim roku panowania króla judzkiego Jojakima przybył król babiloński Nabuchodonozor pod Jerozolimę i oblegał ją. (2) Pan wydał w jego ręce króla judzkiego Jojakima oraz część naczyń domu Bożego, które zabrał do ziemi Szinear do domu swego boga, umieszczając naczynia w skarbcu swego boga.” Wypełniły się wszystkie proroctwa wcześniej zapowiedziane przez proroków; 2 Król 25:1-10, Jer 39:6,7, nawet wrogowie mieli świadomość, że to Bóg oddał Judę do niewoli; Jer 40:1-3. Jahwe określił, na jaki okres zostali zesłani do niewoli; Jer 25:11,12, Jer 29:5-10. Najeźdźcy zabrali część naczyń z domu Bożego do Babilonu i umieścili je w skarbcu świątyni swego boga; 2 Król 24:12-17, 2 Kron 36:5-7,18, resztę zabrano za panowania Sedekiasza; Jer 27:19-22. Jednak Bóg nie chciał wygubić Judę, wiedział że będąc uciskani okażą skruchę i modlić się będą, a wtedy On okaże im miłosierdzie i wyzwoli ich z niewoli; Jer 29:11-14, Hio 35:9.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Księga Daniela, nazwana imieniem swojego autora, opisuje wydarzenia z okresu niewoli babilońskiej, Daniel został uprowadzony do Babilonu wraz z grupą judzkiej młodzieży z wysokiego rodu. Zabrano przede wszystkim elity, członków rodziny królewskiej, szlachtę którą miano kształcić w duchu kultury i religii babilońskiej, aby służyli na dworze i pełnili ważne funkcje. Potem mogli zostać posłani do swego kraju, aby w imieniu imperium rządzić swoim ludem. Król miał co do nich plany, dlatego wydał stosowne polecenia; Dan 1:3,4, „Król polecił następnie Aszfenazowi, przełożonemu swoich dworzan, sprowadzić spośród Izraelitów z rodu królewskiego oraz z możnowładców (4) młodzieńców bez jakiejkolwiek skazy, o pięknym wyglądzie, obeznanych z wszelką mądrością, posiadających wiedzę i obdarzonych rozumem, zdatnych do służby w królewskim pałacu. Zamierzał ich nauczyć pisma i języka chaldejskiego.” Szczególną uwagę król zwracał na ludzi młodych, kształconych na dworze króla Judy, a takimi byli członkowie rodziny królewskiej, całkiem możliwe że Daniel i jego przyjaciele pochodzili z rodu Ezechiasza; 2 Król 20:18, Iza 39:7. Król Babilonu otaczał się ludźmi uczonymi, intelektualiści świata otaczali króla przy stole, otaczały go elity które mogły w razie potrzeby udzielić mądrych rad i odpowiedzi na postawione pytania, troszczył się o ludzi posiadających pewne umiejętności i kazał ich kształcić. Ludzi mądrych, obdarzonych różnymi uzdolnieniami wybierano do pomocy królowi i państwu. Król korzystał z ich umiejętności i zdolności ponieważ zdawał sobie sprawę, że mądrość jest źródłem siły; Kazn 7:19. Dlatego po uprowadzeniu Judejczyków do Babilonu, nakazał przełożonemu swoich dworzan, żeby wybrał wyróżniających się młodych ludzi i zatroszczył się o ich naukę i wyżywienie. Izrael funkcjonował w oparciu o przymierze z Bogiem, dlatego młodzież na dworze króla Judy oprócz nauk świeckich, uczyła się rozumieć Prawo, Proroków i Psalmy, jednak tu, musieli przyjmować inne nauki. Ci młodzieńcy o pięknym wyglądzie, obdarzeni rozumem i bez skazy, są symbolem i obrazem Oblubienicy Baranka przed wyjściem z duchowego Babilonu; Pnp 4:7. Są obrazem dzieci Boga Najwyższego w dniach końca, natomiast król jest obrazem władców świata w dniach ostatnich.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Król Babilonu chcąc sprawnie panować nad wielkim krajem, chciał mieć na swoim dworze ludzi najzdolniejszych, pod przewodnictwem takich ludzi jego państwo mogło się rozwijać. Po trzyletnim okresie szkolenia sprawdzano ich umiejętności i mogli rozpocząć służbę. Król wyznaczył jeńcom żywność, nauczycieli i opiekunów, poznawali pismo, język, kulturę i obyczaje Babilonu; Dan 1:5, „Król przydzielił im codzienną porcję potraw królewskich i wina, które pijał. Mieli być wychowywani przez trzy lata, by po ich upływie rozpocząć służbę przy królu.” Młodzieńcy mieli żyć w luksusie w pałacu królewskim, mieli jeść to co jadał sam król i pić to, co pijał sam król. Jednak to co było wyborne dla babilończyków, nie zawsze było najlepsze dla judejczyka. Karmienie młodzieńców z Judy przysmakami babilończyków, to forma ujarzmiania ich. Uczty królewskie często przypominały libacje pijackie, a nie skromny posiłek, dlatego ich wpływ mógł być bardzo niekorzystny. Babilończycy często nadużywali wina i upijali się; Dan 5:1-4. Jak jedzono na dworze królewskim Salomona czytamy w; 1 Król 4:22,23, (5:2,3), daje nam to obraz królewskich posiłków które na dworze króla Babilonu, mogły być jeszcze bardziej wystawne. Duże ilości tłustych pokarmów na pewno skłaniały do obżarstwa i opilstwa, na pewno nie pomagały w zachowaniu zdrowia. Jak mogli wyglądać niektórzy z młodych ludzi otrzymujących potrawy królewskie i dużo wina po okresie trzech lat ucztowania? Wielu mogło się stać zwykłymi pijakami.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W nowym kraju, młodzieńcy mieli się stać nowymi ludźmi, dlatego otrzymali nowe imiona które były oznaką nowej tożsamości. Dokonywanie zmian imion było często stosowane w tamtych czasach; 1 Moj 41:45, 2 Król 23:34, 2 Król 24:17, 2 Kron 36:4. Nadzorca zmienił im imiona, aby łatwiej im było wrosnąć w nowe środowisko. Imiona jakie im nadano, były związane z bóstwami Babilonu, aby czuli się babilończykami; Dan 1:6,7, „Spośród synów judzkich byli wśród nich Daniel, Chananiasz, Miszael i Azariasz. (7) Nadzorca służby dworskiej nadał im imiona, Danielowi - Belteszassar, Chananiaszowi - Szadrak, Miszaelowi - Meszak, Azariaszowi zaś Abed-Nego.” Daniel i jego przyjaciele są przymuszani do zmiany tożsamości, zmiana imienia była czymś takim, jak zmiana obywatelstwa, imiona wyrażały często przynależność nie tylko do danego państwa, ale i przynależność do bogów, co znaczyło, że osoba nosząca takie imię, służy i poddaje się temu bogu, to znak zależności. W wypadku młodzieńców, była to forma prania mózgu i wtłaczania w nich nowej osobowości według życzenia władcy. Dotychczasowe imiona młodzieńców świadczą o tym, że pochodzili z pobożnych rodzin, były powiązane z Bogiem Izraela Jahwe, Daniel oznacza; Moim sędzią jest Bóg, Chananiasz; Jahwe był łaskawy, Miszael; Któż jest jak Bóg, a Azariasz; Jahwe pomaga. Teraz ich imiona zostały powiązane z bogami Babilonu. Daniel otrzymał imię Belteszassar, co znaczy; Podskarbi Baala. Chananiaszowi nadano imię Szadrak, co znaczy; Oświecony przez słońce Sin. Miszaelowi nadano imię Meszak, co znaczy; Sługa boga Sach, i Azariaszowi nadano imię Abed- Nego, co znaczy; Sługa boga Nebo. Od tego czasu mieli funkcjonować w nowych osobowościach, jako nowi słudzy króla i bogów Babilonu. Mieli odbierać rzeczywistość po babilońsku i żyć realiami Babilonu. W ten sposób byli przymuszani do tego, aby zrezygnować ze swojej żydowskiej tożsamości. Królowi chodziło o wychowanie przyszłych wiernych wasali, w tym celu otrzymali nowe imiona i mieli zaprawiać się do służby dworskiej. Mimo tak wyrafinowanych zabiegów, młodzieńcy pokazali siłę swej wiary i wyższość prawdziwego Boga Jahwe. Dzisiejszy świat oraz jego władcy często posługują się podobnymi metodami podporządkowywania sobie ludzi, wtłaczania ich w pewną formę zachowań czy wierzeń. Czy ty poddajesz się procesowi przeobrażania przez świat?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Daniel nie chciał kalać się pokarmami i winem ze stołu królewskiego, zdawał sobie sprawę z zagrożenia jakie to sprawia słudze prawdziwego Boga, pijącemu wino łatwiej zostać błaznem niż mędrcem, alkohol nie dodaje mądrości; Przys 20:1, 1 Moj 9:21, dlatego Daniel powziął pewne postanowienie; Dan 1:8, „Daniel powziął postanowienie, by się nie kalać potrawami królewskimi ani winem, które król pijał. Poprosił więc nadzorcę służby dworskiej, by nie musiał się kalać.” Czy zaszczyt spożywania królewskich pokarmów u boku króla, może być splamieniem? A jednak, u Judejczyków podział pokarmów był na czyste i nieczyste; 3 Moj 11:1-47, 3 Moj 17:11,12, 5 Moj 14:3-6. Nasze ciało jest świątynią ducha Bożego; 1 Kor 3:16, Daniel zdawał sobie z tego sprawę i dlatego chciał zachować czystość jako człowiek chwalący prawdziwego Boga. Tymczasem u babilończyków niektóre pokarmy nieczyste według Prawa, uchodziły za rarytas, a inne były poświęcone bóstwom Babilonu, zachowanie czystości na uczcie mogło być problematyczne, wyraźnie mówi o tym prorok Ezechiel; Eze 4:13, (Poz), „I rzekł Jahwe: Tak synowie Izraela będą spożywali swój chleb nieczysty pośród ludów tam, dokąd ich ześlę.” Łatwo zauważyć, że wierność młodzieńców została poddana próbie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bóg może sprawić że nawet wrogowie okazują przychylność i litość wobec Jego ludu; 1 Król 8:50, Ps 106:46, Przy 16:7. Również i w tym przypadku Jahwe obdarzył nadzorcę służby dworskiej przychylnością i zrozumieniem wobec Daniela i młodzieńców; Dan 1:9-14, „Bóg zaś obdarzył Daniela przychylnością i miłosierdziem nadzorcy służby dworskiej. (10) Nadzorca służby dworskiej powiedział do Daniela: Obawiam się, by mój pan, król, który przydzielił wam pożywienie i napoje, nie ujrzał, że wasze twarze są chudsze niż twarze młodzieńców w waszym wieku i byście nie narazili mojej głowy na niebezpieczeństwo u króla. (11) Daniel zaś powiedział do strażnika, którego ustanowił nadzorca służby dworskiej nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: (12) Poddaj sługi twoje dziesięciodniowej próbie: niech nam dają jarzyny do jedzenia i wodę do picia. (13) Wtedy zobaczysz, jak my wyglądamy, a jak wyglądają młodzieńcy jedzący potrawy królewskie i postąpisz ze swoimi sługami według tego, co widziałeś. (14) Przystał na to żądanie i poddał ich dziesięciodniowej próbie.” Daniel widząc obawy nadzorcy służby dworskiej, poprosił jedynie o dziesięciodniową próbę, na którą tamten chętnie przystał. Daniel wiedział że najzdrowsze jedzenie jest takie, które dostarcza wszelkie minerały i witaminy; 1 Moj 1:29, natomiast tłuste pieczone mięsiwo i wino, nie służą człowiekowi mimo że są smaczne. Nawet w dalekim kraju we wrogim środowisku, w chwilach prób i wyzwań Daniel i jego przyjaciele, nie uchybili ani na jotę wymaganiom Jahwe, mimo że okazji do moralnego i duchowego kompromisu było wiele, okazali wierność do końca. Dlatego są dla nas wzorem i przykładem, jak wiernie stać przy Bogu nawet w najtrudniejszych chwilach zachowując czystość i świętość; 1 Kor 10:31.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jak wyglądali młodzieńcy po dziesięciodniowej próbie kiedy odebrano im przysmaki królewskiego stołu i wino? Dan 1:15,16, „A po upływie dziesięciu dni wygląd ich był lepszy i zdrowszy niż innych młodzieńców, którzy spożywali potrawy królewskie. (16) Strażnik zabierał więc ich potrawy i wino do picia, a podawał im jarzyny.” Jak się okazało po dziesięciodniowej próbie, dieta z udziałem warzyw, warzyw strączkowych, owoców, grochu, kaszy i fasoli, orzechów i wypieków ze zboża, miała korzystniejszy wpływ na zdrowie i na umysł ludzki, niż pieczone mięsiwa, wina i przysmaki z królewskiego stołu; Przy 10:22. Po okresie próby okazało się, że młodzieńcy wyglądali lepiej niż pozostali którzy korzystali z przysmaków królewskiego stołu. Prosty pokarm jaki zapewniał Bóg, lepiej służy człowiekowi, niż hojne pokarmy królewskiego stołu i wyborne wina. Każdy, kto jest zdecydowany zachowywać nieskazitelną lojalność w niesprzyjającym świecie, powinien rozważyć wspaniały przykład Daniela i jego trzech przyjaciół, w każdej sytuacji zawsze potrafili trzymać się zasad Bożych. A ty będąc na ich miejscu co byś wybrał, wino czy wodę? Pieczoną karkówkę, czy groszek z marchewką? Czy poddajesz się procesowi przeobrażania swojego umysłu pośród tego świata, czy może potrafisz się jemu przeciwstawić?
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Prorok Daniel regularnie czytał księgi Prawa i Proroków; Dan 9:2, a orędzie proroka Jeremiasza docierało do wszystkich wygnańców w Babilonie; Jer 29:20,29-31, karmiący się duchowym pokarmem od Boga młodzi ludzie; Dzie 15:21, przerastali swą mądrością wszystkich innych, otrzymali Boże błogosławieństwo, gdyż to Bóg jest dawcą mądrości; Dan 2:20, Dan 5:11. Człowiekowi dobremu daje Bóg mądrość i wiedzę i radość; Kazn 2:26. Wierność Bogu, została nagrodzona wyjątkowymi zdolnościami umysłu, bogobojni młodzieńcy otrzymali mądrość i wszelkie umiejętności; Dan 1:17, „Dał zaś Bóg tym czterem młodzieńcom wiedzę i umiejętność wszelkiego pisma oraz mądrość. Daniel posiadał rozeznanie wszelkich widzeń i snów. Daniel i jego przyjaciele byli otwarci na inną mądrość jakiej nauczano w babilońskich szkołach, tam uczono mądrości kapłanów i uczonych mędrców chaldejskich. Ale mądrość młodzieńców była inna, gdyż pochodziła od Boga, dlatego mimo młodości i braku doświadczenia, przewyższali mądrością innych wielokrotnie; Mat 21:16, Łuk 10:21. Bóg dał im mądrość, wszelkie zdolności i umiejętności, ponieważ Bóg był z nimi wszędzie gdzie przyszli; Eze 11:16, (Lub), „dlatego powiedz; Tak mówi Pan Jahwe – Ponieważ wydaliłem ich między narody, ponieważ rozproszyłem ich po krajach, na krótko jestem dla nich sanktuarium w krajach tam, gdzie przyszli.” Wydawałoby się że w sytuacji kiedy Bóg pozwolił zburzyć świątynię, to jak teraz można służyć Bogu? Okazuje się że można. Bóg jest Duchem; Jan 4:24, kiedy więc czciciele czczą Boga a czynią to duchem i prawdą, wówczas Bóg jest z nimi i świątynia jest z nimi, dom Boży jest pośród nich; Ps 31:20,(21), Ps 90:1,(Lub), Ps 91:9,(Gd),(PBG). Nabywanie wiedzy i mądrości przynosi błogosławieństwo; Przy 4:7-9, Kazn 8:1. To Boże nauki i prawdy czynią człowieka mądrym prawdziwie; Ps 119:98-100, Przy 2:6, Iza 28:26, Oprócz mądrości, Daniel posiadał także rozeznanie wszelkich widzeń i snów co okazało się bardzo użyteczne; Dan 4:9,(6), Dan 5:11,12. Na Wschodzie starożytnym przywiązywano wielką wagę do snów, wykładacze snów cieszyli się wielkim autorytetem. Niekiedy Bóg używa takich snów do pokierowania osobami wierzącymi; Mat 1:20, lub do przekazania objawień; Dan 2:1.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Po okresie trzech lat nadszedł czas, aby młodzieńcy zostali przedstawieni królowi i zaprezentowali efekty swojej nauki; Dan 1:18-20, „Gdy minął okres ustalony przez króla, by ich przedstawić, nadzorca służby dworskiej wprowadził ich przed Nabuchodonozora. (19) Król rozmawiał z nimi, i nie można było znaleźć pośród nich wszystkich nikogo równego Danielowi, Chananiaszowi, Miszaelowi i Azariaszowi. Zaczęli więc sprawować służbę przy królu. (20) We wszystkich sprawach wymagających mądrości i roztropności, jakie przedkładał im król, okazywali się dziesięciokrotnie lepsi niż wszyscy wykładacze snów i wróżbici w całym jego królestwie.” Sam król rozmawiał z nimi i wystąpił jako egzaminator, po rozmowie był bardzo zadowolony, dlatego przydzielono ich do grupy mędrców mających dawać rady królowi; Przy 22:29. Ci którzy uchodzili za uczonych w Babilonie, wykładacze snów i wróżbici, nie dorównywali im; Dan 4:7,(4), Dan 5:8. Młodzieńcy byli w stanie sprostać trudnościom na obczyźnie, dawali dobre świadectwo i okazało się, że dziesięciokrotnie przewyższają mędrców Babilonu, czyli znacznie. Próbowano zmienić im tożsamość przy pomocy zmiany imion, pokarmów czy urzędów, jednak ci młodzi ludzie nie stali się babilończykami z ich wierzeniami i obyczajami, mimo że przez długie lata byli wychowywani i uczeni nie tylko języka babilońskiego. Pozostali wiernymi i lojalnymi sługami prawdziwego Boga, nie przesiąkli babilońską kulturą, religią czy obyczajem, mimo że wokół szerzyło się oszustwo i wyzysk, a dorastali wśród bożków babilońskich i bałwochwalstwa. Nie stali się częścią wielkiej machiny Babilonu, są wspaniałym wzorem i przykładem dla nas na nasze czasy, dziś, kiedy otacza nas wielkie mnóstwo stale ucztujących religijnych wykładaczy snów i wróżbitów. Wierzący żyje w świecie, ale nigdy nie staje się cząstką tego świata; Jan 17:16, Rzym 12:1,2, Kol 1:13. Można być kształconym przez babilończyków, można większość życia spędzić w Babilonie, ale pozostać wiernym sługą prawdziwego Boga Jahwe, a kiedy przyjdzie czas na wyjście z Babilonu, taki człowiek pakuje się i wychodzi, i podąża tam, gdzie mieszka prawda i gdzie można chodzić drogami wielbienia prawdziwego Boga, i przyjść aby odbudowywać święty dom Boży ku chwale i czci Najwyższego; 2 Kor 6:16-18, Efez 2:21,22.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Daniel spędził na dworze królewskim cały siedemdziesięcioletni okres niewoli babilońskiej, stając się jednym z głównych ministrów imperium, spisywał swoje doświadczenia i proroctwa przez długi okres swego pobytu na wygnaniu. Paradoksalnie, Daniel przebywał dłużej w Babilonie niż sami babilończycy, pobici przez inne imperium; Dan 1:21, „Przebywał tam Daniel aż do pierwszego roku Cyrusa.” Uprowadzenie do dalekiego wrogiego kraju, nie przeszkadzało Danielowi w tym, aby stale okazywać wierność i lojalność Bogu. Życie Daniela pokazuje, że można działać na dworze pogańskiego króla, mając nawet wysoką funkcję i liczne obowiązki, a jednocześnie zachować czystość i wierność Bogu. Kiedy upadło państwo babilońskie, a władzę objął Cyrus, Daniel nadal zajmował wysokie stanowisko także na dworze perskim; Dan 9:1,2. Uprowadzony za młodu do Babilonu Daniel, służył Nabuchodonozorowi i Dariuszowi, a dobrze mu się wiodło; Dan 6:1,2,28,(2,3,29), Dan 10:1. Biblia określa Daniela mianem sprawiedliwego i mądrego; Eze 14:20, Eze 28:3. Księgę Daniela napisano w VI wieku pne. zawiera wiadomości o przyjściu Mesjasza i wydarzeniach dziejących się w tym czasie. Chrystus nazywa Daniela prorokiem i zachęca, aby kiedy będzie głoszona ewangelia wszystkim narodom, zwrócić szczególną uwagę na proroctwa Daniela; Mat 24:14,15. Księga Daniela niesie pociechę, nadzieję i pokrzepienie dla ludu Bożego żyjącego pośród narodów w dniach końca, które poprzedzają zagładę Babilonu Wielkiego. Rozdział pierwszy księgi Daniela niesie przesłanie, że Jahwe Bóg zapewnia swoje błogosławieństwo i ochronę tym, którzy dochowują wobec Niego niezłomnej lojalności. Mimo że na horyzoncie nie było widać rozwiązania przytłaczających ich problemów, młodzieńcy nie tracili nadziei, każdy, kto obecnie pragnie trwać w lojalności i wierności wobec Boga, dozna pokrzepienia kiedy uważnie przeanalizuje ich przeżycia i przykład; Hebr 12:1.
