OCZYSZCZONA NOWA DROGA, GOŚCINIEC.

Opublikowano 2023, 09, 22.

W czasach ostatecznych Bóg tworzy wszystko nowe; Obj 21:5, oznacza to utworzenie przez Boga Nowej Jerozolimy i jej nowego ludu; Iza 65:17-19, (Poz), „Bo oto Ja stworzę nowe niebiosa i ziemię nową. Wtedy nie wspomni się już spraw minionych i [nawet] na myśl nie przyjdą, (18) lecz radość i wesele zapanują na wieki z tego, co Ja stworzę. Bo oto stworzę Jeruzalem wesela i jego lud [ku] radości. (19) Będę się cieszył z Jeruzalem i radował z ludu mojego. Nie będzie już w nim słychać płaczu ani głosu lamentu.” Rzecz nowa, Nowa Jerozolima nazwana także Oblubienicą Baranka, to niewiasta która będzie otaczać oddaniem Małżonka swego; Jer 31:22, Obj 21:2. Jahwe stwarza Nową Jerozolimę, ponieważ ta stara nie nadaje się dla świętego i czystego ludu Bożego. Pełna jest kościołów pełnych bożków, meczetów, synagog i przeróżnych bożnic w których uprawia się bałwochwalcze kulty. Jednak Jahwe umiłował Syjon i Jerozolimę; Ps 87:2,3, dlatego stwarza zupełnie nowe miasto święte. Pamiętamy że król Dawid panował z Jerozolimy nad licznymi narodami, tak z Nowej Jerozolimy większy Dawid, Jezus Chrystus, będzie panował nad ludami i narodami; Łuk 1:32,33, Iza 9:7. Nowa Jerozolima to dziedzictwo dla ludu Bożego, to tron Dawida i wypełnienie obietnic jakie Jahwe dał Dawidowi; 2 Sam 7:16, Iza 16:5. Lud który zamieszka w tym świętym mieście, będzie otrzymywał błogosławieństwa od Stwórcy i ostoi się na zawsze; Iza 66:22, „Bo podobnie jak nowe niebiosa i nowa ziemia, które Ja stworzę, będą istniały przed moim obliczem - orzeka Jahwe - tak istnieć będzie wasza potomność i wasze imię.” Powstanie w ten sposób Dom Boga w którym Bóg zamieszka z ludźmi na zawsze, a wówczas będzie błogosławił swemu ludowi; Obj 21:2-4. Miasto jest w Biblii symbolem zorganizowanego społeczeństwa, królestwa; Heb 11:10, Heb 13:14. Nowa Jerozolima powstaje poprzez zgromadzenie rozproszonego ludu Bożego; Ps 147:2,3. Jahwe długo milczał, powstrzymywał się od działania, lecz nadszedł czas aby przystąpić do działania; Iza 42:13,14, „Jahwe wystąpi jak bohater, jak wojownik zapał rozbudzi. Zawoła gromko, wzniesie okrzyk wojenny, okaże swą moc nad swymi wrogami. - (14) Długo milczałem spokojny, opanowany, [lecz teraz] podniosę krzyk - jak rodząca, i dysząc [gniewem], będę chwytał oddech. Chociaż niektórzy dopatrują się wypełnienia wielu z tych proroctw w przeszłości, w czasach Judy uprowadzonej do niewoli w Babilonie, a potem w jej uwolnieniu i powrocie na Syjon, to jednak pełne wypełnienie dopiero nadchodzi; Iza 42:23, Obj 22:6. Wyjście Izraela z Babilonu i odbudowa Domu Bożego w Jeruzalem, jest jedynie cieniem rzeczy nadchodzących; Kol 2:17. Oto nadchodzi wyznaczony czas, aby Bóg zmiłował się nad Syjonem, czyli nad swoim duchowym ludem wiary, i poprowadził go drogą przez pustynię do Domu Bożego dla wszystkich narodów; Ps 102:12-22, (13-23), „(13) Ty zaś, o Jahwe, trwasz wiecznie, Twa pamięć przez pokolenia. (14) Powstaniesz i ulitujesz się nad Syjonem, bo już czas, byś się nad nim zlitował, bo już nadszedł czas! (15) Twoi słudzy miłują jego kamienie, użalają się nad jego ruinami. (16) Drżeć będą ludy przed Imieniem Jahwe, wszyscy królowie ziemi przed Twoją chwałą. (17) Albowiem Jahwe Syjon odbuduje i objawi się w swej chwale. (18) Wysłucha modlitwy poniżonych i nie wzgardzi ich błaganiem. (19) Niech to będzie zapisane dla przyszłych pokoleń, by sławił Jahwe lud, który będzie. (20) Bo wejrzy z wysokości na swój Przybytek, Jahwe z niebios wejrzy na ziemię, (21) aby wysłuchać jęku uwięzionych, aby uwolnić skazanych na śmierć. (22) Niech głoszą na Syjonie Imię Jahwe, a chwałę Jego w Jeruzalem, (23) kiedy się zgromadzą wszystkie ludy oraz królestwa, aby służyć Jahwe.” To, że ludy i narody mają być zgromadzane w Domu Bożym przy końcu czasów, poświadcza również prorok Micheasz w Mich 4:1,2, „Przy końcu czasów góra Domu Jahwe stać będzie niewzruszenie ponad szczytem gór i wznosić się będzie ponad wzgórzami. Będą ku niej dążyły narody (2) i ludy liczne przybędą mówiąc: Chodźmy, wstąpmy na górę Jahwe i do Domu Boga Jakuba! Niech nas pouczy o drogach swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami! Z Syjonu bowiem wyjdzie Prawo i słowo Jahwe z Jeruzalem.” Lud który będzie stworzony, będzie wysławiał Jahwe, będzie Syjonem Bożym i Nową Jerozolimą dla wszystkich ludów i narodów; Ps 51:18,(20), Zach 2:10. Wówczas zapanuje wielka radość wśród ludu Bożego; Iza 51:11.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nowa droga. Jednak aby nowy lud przyszedł na Syjon, potrzebna jest nowa droga, dlatego Bóg wręcz wzywa żeby nie wspominać rzeczy dawniejszych, bo oto czyni wszystko nowe; Iza 43:18-21, „Nie wspominajcie rzeczy minionych i nie zważajcie na dawne! (19) Oto Ja nowej rzeczy dokonam; już się spełniać zaczyna, czyż nie widzicie? Tak! Utoruję drogę na pustyni i ścieżki pośród stepu. (20) Chwałę mi oddadzą zwierzęta polne, szakale i strusie, bo wodom każę wytrysnąć w pustyni, strumieniom na stepie jałowym, by poić [nimi] naród mój wybrany! (21) Lud, który dla siebie stworzyłem, głosić będzie mą chwałę!” To proroctwo nie mówi o przeszłości, ale o przyszłości, mówi o przygotowywaniu Przez Boga drogi dla swego ludu, po której poprowadzi On swój lud hojnie zaopatrując go w wody prawdy i mądrości Bożej. Woda to synonim życia i urodzaju, oraz ducha świętego, działającego poprzez wyjawioną w dniach ostatnich prawdę; Haba 2:14. Ludzie którzy byli ślepi duchowo, którzy pokładali swoją ufność w bożkach i posągach zawstydzą się i pójdą drogą której nie znali; Iza 42:16-18, (UBG), „Powiodę ślepych drogą, której nie znali, poprowadzę ich ścieżkami, o których nie wiedzieli. Ciemność zamienię w światłość przed nimi, a miejsca nierówne - w równinę. To są rzeczy, które dla nich uczynię, a nie opuszczę ich. (17) Cofną się i bardzo zawstydzą się ci, którzy ufają rzeźbionym posągom, którzy mówią odlanym posągom: Wy jesteście naszymi bogami. (18) O głusi, słuchajcie! Wy, ślepi, przejrzyjcie, abyście widzieli.” Drogę wcześniej nierówną, teraz Bóg przemienia w równinę a duchowe ciemności, teraz przemienia w światłość tak że nawet dla ślepych staje się widoczna; Hio 22:28. Droga o której wcześniej nie wiedzieli i której nie znali, teraz będzie dla nich widoczna jak oświetlona latarnią, jak gdyby usłyszeli głos wskazujący im tę drogę, tak że pójdą tym szlakiem; Iza 30:21,22. Te słowa wyraźnie świadczą, że wcześniej droga ta nie była nikomu wyjawiona, Bóg cały czas czekał na swój lud, aby w dniach ostatnich ujawnić dla nich drogę którą mają iść; Iza 30:18, Ps 75:2,(3).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Droga na sercach zapisana. Ludzie szczerze poszukujący Boga, będą szukać dróg Jego pobudzając serce swoje do bojaźni Bożej; 5 Moj 5:29,(Warsz), a Jahwe będzie ich uczył dróg swoich; Ps 25:8,9,(9,10), jeżeli tylko nie będziesz się upodabniał do upartego muła, to Jahwe pouczy cię o drodze; Ps 32:8,9. Człowiek który szuka dróg Jahwe, pod wpływem prawdy Słowa Bożego utoruje taką drogę w swoim sercu; Ps 84:5,(6),(UBG), „Błogosławiony człowiek, którego siła jest w tobie, w którego sercu są twoje drogi.” Prawda Boża jest drogą którą w sercach powinniśmy zatrzymywać; Ps 86:11, „Wskaż mi, Jahwe, drogę Twoją, bym chodził w Twojej prawdzie, i kieruj me serce ku temu jedynie, by czuło bojaźń przed Twoim Imieniem!” Każdy kto szuka drogi do Domu Jahwe, powinien wypisać sobie tę drogę na sercu; Przy 7:3. Wówczas Jahwe będzie nas prowadził prostą drogą; Ps 27:11, do świętego miasta Nowej Jerozolimy w której zamieszka Bóg; Ps 107:7, „Poprowadził ich drogą właściwą, by doszli do miasta zamieszkałego.” Bóg zachęca do przygotowania sobie drogi powrotu do Niego, do zwrócenia swego serca ku temu gościńcowi; Jer 31:21, (PNŚ), "Postaw sobie drogowskazy. Rozmieść sobie znaki. Zwróć swe serce ku gościńcowi, drodze, którą pójdziesz. Wróć, dziewico izraelska. Wróć do tych swoich miast.” Bóg swoje prawo, drogę postępowania, zapisuje w sercach naszych; Ps 40:8,(9), Hebr 10:16. Przygotowanie drogi, oznacza otwarcie się na Boże wezwanie, otwarcie swego serca i dokonanie stosownych zmian w swoim życiu. Droga ludu Bożego będzie jedna, i jednym sercem wszyscy będą służyć Bogu; Jer 32:38-40. Rozmyślanie o drogach Jahwe i kierowanie swymi krokami tak, aby kierować się w życiu rozkazami Boga, jest umieszczaniem ich w sercu swoim; Ps 119:59,(Lub), „Zastanawiałem się nad moją drogą i kieruję nogi moje ku Twoim pouczeniom.” Kto słucha przypomnień Bożych, ten staje się mądry i prowadzi serce swoje drogami prawości; Przy 23:19. Drogi Boże na sercach zapisane, będą twierdzą dla nienagannego; Przy 10:29. Upodobanie w drogach Bożych mają ci, którzy oddają Bogu serce swoje; Przy 3:26,(Poz), „Daj mi, synu mój, serce swoje, a niech oczy twoje upodobają sobie drogi moje.” Dla chodzących drogami Bożymi będzie zbawienie; Ps 50:23, (UBG) „Kto mi ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi prostą drogą, ukażę Boże zbawienie.”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przygotowywanie świętej drogi. Przygotowywanie drogi, to usuwanie fałszywych nauk, tradycji i zabobonów które rozpowszechniają wszystkie wyznania świata, i które kalają serca ludzi, ich drogi muszą zostać wyrównane poprzez dostarczenie ludowi wiary prawdy, która wyrówna w sercu człowieka nierówności; Iza 57:14,15, „I powiedzą: Wyrównajcie, wyrównajcie, przygotujcie drogę, usuńcie przeszkody z drogi mojego ludu. (15) Tak bowiem mówi Wysoki i Wyniosły, który zamieszkuje wieczność, którego imię to Święty: Ja, który mieszkam na wysokościach, na miejscu świętym, mieszkam i z tym, który jest skruszony i uniżony w duchu, aby ożywić ducha pokornych i ożywić serce skruszonych.” Bóg chce aby ludzie pokorni i skruszeni usunęli wszelkie przeszkody na drodze, a są nimi brak prawdy, grzeszne postępowanie, zgorszenia, brak prawości i prostolinijności, kamienie błędnych dogmatów i doktryn religijnych, dzieci Boże muszą być uwolnione od tych przeszkód. Dając swemu ludowi prawdę, Jahwe tym sposobem ożywia serca maluczkich i zdruzgotanych. Bóg jest święty, skoro Bóg ma zamieszkać pośród swego ludu, to lud ten musi kroczyć drogą świętości; Iza 35:8,9,(UBG), „I będzie tam ścieżka i droga, którą nazwą Drogą Świętą. Nie będzie po niej chodził nieczysty, ale będzie ona dla nich. Ci, którzy tą drogą będą chodzić, nawet głupcy, nie zbłądzą. (9) Nie będzie tam lwa i żaden drapieżny zwierz po niej nie będzie chodził ani się tam nie znajdzie, ale będą chodzić po niej wybawieni.” To droga specjalnie dla wybranych Jahwe, pojawienie się takiej drogi, jest znakiem dla ludu Bożego, że nadchodzi wybawienie, a kroczący tą drogą zostaną nazwani Poszukiwaną, Miastem nie opuszczonym; Iza 62:10-12,(Poz), „Wkraczajcie przez bramy, wkraczajcie! Torujcie drogę ludowi! Gotujcie trasę, przygotowujcie! Oczyścić ją z kamieni! Wznieście sztandar ponad narody! (11) Oto Jahwe ogłasza aż po krańce tej ziemi: - Powiedzcie Córze Syjonu: Oto nadchodzi twój Zbawca! Oto wraz z Nim [idzie] Jego nagroda, a przed Nim jego odpłata. (12) Ludem Świętym nazywać ich będą, Odkupionymi [przez] Jahwe, a ciebie zwać będą Poszukiwaną, Miastem nie opuszczonym.” Lud święty, to lud który kroczył będzie świętą drogą; Ps 77:13,(14). Wówczas Syjon nazwany będzie Ludem Świętym, Odkupionymi przez Jahwe, oraz Oblubienicą Baranka, Poszukiwaną i Miastem nie opuszczonym, wszyscy zachęcani są do wkraczania do tego świętego miasta przez bramy; Obj 21:21-26.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Droga wiodąca na Syjon. Bóg wzywa swój lud do powrotu, a On nas przyjmie i wprowadzi nas na Syjon; Jer 3:14,15. Jest dobra nowina dla Syjonu, ma wspiąć się na wysoką górę czystego prawdziwego wielbienia Boga i ma zająć się zwiastowaniem dobrej nowiny, bo oto Jahwe przybędzie jako mocarz na Syjon i jak pasterz, zatroszczy się o owce swoje; Iza 40:9-11, „Wstąp na górę wysoką, Syjonie, zwiastunie dobrej nowiny! Wzmocnij potężnie swój głos, Jerozolimo, zwiastunko dobrej nowiny! Wzmocnij i nic się nie lękaj! Mów do miast Judy: - Oto wasz Bóg! (10) Oto Pan, Jahwe, z potęgą nadciąga, swoim ramieniem On włada! [...] Oto z Nim jest Jego nagroda, a przed Nim Jego odpłata. (11) On jak pasterz pasie swą trzodę, ramieniem swym ją zgromadza. Słabsze owieczki niesie na swej piersi, matki karmiące prowadzi ostrożnie.” Sam Jahwe zamieszka na Syjonie i wówczas Syjon będzie najwyższą z gór; Joel 3:21, (4:21). Droga dla owiec wiedzie na Syjon, do Domu Bożego; Ps 84:7,(8),(Poz), „Idą i siły w nich rosną, aż staną przed Bogiem na Syjonie.” Nadchodzi czas, kiedy lud Boży, czyli duchowy Izrael, lud wiary; Gal 6:16, Rzym 2:28,29, Jan 1:47, rozpytywał się będzie o drogę na Syjon aby przyłączyć się do Jahwe w przymierzu wiecznym; Jer 50:4,5, (Poz), „W tych dniach i w tych czasach - głosi Jahwe - przyjdą synowie Izraela, a wraz z nimi i synowie Judy. Podążać będą naprzód wśród płaczu, szukając Jahwe - Boga swojego. (5) Rozpytywać będą o drogę na Syjon, tam ich oblicza zwrócone: Pójdźmy, złączmy się z Jahwe Przymierzem wiecznym, niezapomnianym!” Ten duchowy Izrael zostanie zebrany spośród wielu narodów, i poprowadzony prostą drogą nad wód strumienie; Jer 31:7-9, (Poz), „Tak bowiem mówi Jahwe: - Radujcie się i weselcie Jakubem! Wysławiajcie przodującego narodom! Głoście, wychwalajcie i mówcie: Jahwe wybawił swój lud, Resztę Izraela! (8) Oto sprowadzę ich z kraju Północy i zbiorę ich z krańców ziemi; wśród nich [nawet] ślepi i chromi, zarówno brzemienne jak i rodzące powrócą wielką gromadą. (9) Oto wychodzili wśród płaczu, lecz wśród pociech ich sprowadzę. Powiodę ich nad wód strumienie drogą prostą, na której się nie potkną. Bo jestem Ojcem dla Izraela, a Efraim jest moim pierworodnym.” Jak Izraelici cieleśni podróżowali na Syjon, do Jerozolimy aby wielbić Jahwe, tak i my mamy podążać gościńcem na duchowy Syjon, czyli do Nowej Jerozolimy; Obj 21:10,11. Liczne ludy i narody wstąpią na Syjon, do Domu Boga naszego, aby być pouczani o drogach Jahwe; Iza 2:2,3, „Stanie się w czasach późniejszych, że góra Domu Jahwe stać będzie utwierdzona na szczycie najwyższym i wyniesiona nad wzgórza. Popłyną do niej wszystkie narody, (3) wiele ludów zdążać będzie i mówić: - Pójdźmy i wstąpmy na górę Jahwe, do Domu Boga Jakuba, by On nas dróg swoich nauczył, byśmy Jego ścieżkami chodzili! Z Syjonu bowiem wyjdzie Nauka i Słowo Jahwe - z Jeruzalem.” Skoro Bóg będzie na Syjonie, to i duch Boży będzie na Syjonie, dlatego z Syjonu Jahwe posyła swoje światło i swoją prawdę które zawiodą nas do przybytku Bożego; Ps 43:3, Obj 22:17. To z tego Domu Bożego płynąć będzie światło prawdy i liczne pouczenia dla wielu narodów; Iza 51:4, Obj 21:23,24. I odkupieni przez Jahwe przybędą na Syjon, z radosnym wołaniem; Iza 35:10. Na Syjonie Bóg tworzy nowy lud, to inauguracja wiecznego królestwa Bożego; Iza 60:14. Bóg zakłada fundamenty Syjonu, aby tam się chronili uciśnieni jego ludu; Iza 14:32,(Lub), „Co mamy odpowiedzieć wysłańcom narodu? Jahwe bowiem ustanowił Syjon i na nim znajdują schronienie bezsilni Jego narodu.” Świątynia Boża w Jerozolimie, Dom Boży gdzie oddawano cześć Jahwe, jest obrazem duchowej świątyni dzieci Bożych; Ps 5:7,(8), 2 Kor 6:16-18. Jak psalmista głęboko pragnął znaleźć się w świątyni Jahwe, tak i my musimy szukać dróg wiodących do Domu Bożego; Ps 42:2,(3), Ps 84:1,2. Synowie i córki Boga przychodzą do Domu Bożego i przebywają w Domu Bożym, na Syjonie, nie przebywają na zewnątrz; Obj 22:14,15. I przyszła chwała tego drugiego domu będzie większa niż poprzedniego; Agg 2:6-9. Dlatego szukajmy oblicza Jahwe w Domu Jego bezustannie; Ps 105:4. Takie pojęcia jak Syjon, święte miasto, Nowa Jerozolima, Oblubienica Baranka, zbór Boży, miejsce odpoczynku dla Boga i Jego ludu, wszystkie one mają jednakowe znaczenie i oznaczają nowy lud Boży (wszystko nowe) stworzony przez Boga w dniach ostatnich do którego przychodzi Bóg i Baranek; Mal 3:1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pastwiska przy drodze. Wszyscy którzy do tej pory byli więźniami przeróżnych systemów religijnych trzymających ludzi w więzieniu kłamstwa, wszyscy chodzący dotychczas ciemnymi drogami, teraz będą mogli wyjść i pójść drogą na pastwiska, gdzie każdy znajdzie dostatek pokarmu duchowego i prawdy, a tam gdzie kiedyś były gołe wzgórza, teraz będą pastwiska; Iza 49:9,10, „by uwięzionym powiedzieć: Wychodźcie! a pogrążonym w ciemnościach: Wyjdźcie na światło! Wzdłuż wszelkich dróg popasać będą, na każdym gołym wzgórzu będą ich pastwiska. (10) Nie zaznają głodu ani pragnienia, nie będzie im doskwierał palący wiatr ni słońce. Bo powiedzie ich Ten, który ma litość nad nimi, i do źródeł wodnych On ich poprowadzi.” Bóg zaprasza wszystkich spragnionych aby idąc tą drogą, przyszli do wody i kupowali darmo, bez pieniędzy to, co ich nasyci, a duch Boży którego źródłem jest Bóg, będzie miał dobroczynny wpływ na każdego kto będzie korzystał ze zdrojów wody; Iza 55:1-3,(Poz), „O pójdźcie, wy wszyscy spragnieni, do wody, i wy, co srebra nie macie, przybywajcie! Zaopatrzcie się w zboże i jedzcie, pójdźcie, zaopatrzcie się bez pieniędzy i bez zapłaty w wino i mleko! (2) Po cóż macie wydawać srebro na to, co nie jest chlebem, a swój zarobek na to, co nie syci? Słuchajcie mnie, słuchajcie, a spożywajcie to, co dobre, i dusza wasza uraczy się obficie! (3) Nakłońcie uszu i przychodźcie do mnie, słuchajcie, a dusza wasza żyć będzie! I zawrę z wami wieczyste Przymierze, [udzielę] łask zapewnionych Dawidowi.” Ci którzy schronią się w namiocie Bożym, będą pasieni i prowadzeni przez Baranka do źródeł wód życia jak owce; Obj 7:15-17, (Poz), „Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. (16) Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17) bo paść ich będzie Baranek, który jest w pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia, a Bóg każdą łzę otrze z ich oczu.” Słudzy Boga nie będą głodować ani pragnąć, ale będą się weselić; Iza 65:13,14, „Dlatego tak mówi Pan, Jahwe: - Oto słudzy moi będą spożywali, a wy głodować będziecie. Oto słudzy moi pić będą, a wy odczuwać będziecie pragnienie. Oto słudzy moi weselić się będą, a wy pohańbieni będziecie. (14) Oto słudzy moi będą śpiewać radośnie z serca przepełnionego szczęściem, a wy z boleści serca krzyczeć będziecie i lamentować w rozterce ducha.” Kto nie wejdzie do Nowej Jerozolimy, nie będzie miał dostępu do wody życia, ani do drzew nieustannie rodzących owoce.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Drogi niegodziwych. Wielu ludzi uczyniło swoje drogi krętymi, przyjęli dziwaczne powykrzywiane dogmaty religijne i moralne, mające jedynie pozór tego co dobre; Iza 59:8, Dzie 13:10, 2 Pio 2:15. Potrafią usprawiedliwiać wszelkie zło jakie popełniają, aby tylko odnieść korzyść; Przy 3:31, Przy 4:19. Wielu ludzi zepsuło swoją drogę, gdyż nie chcieli chodzić drogami Jahwe; 2 Moj 32:8, Hio 21:14. Swoje własne drogi przedkładają ponad drogi Boga; Ps 125:5, Iza 56:10,11. Tylko Jahwe może zapewnić nam doskonałość dróg naszych; Ps 18:32,33, (33,34). Dlatego Bóg zachęca do porzucenia własnych dróg, i do kroczenia Jego drogami; Iza 55:7,8, Iza 65:2, Rzym 3:16,17. Ludzie którzy chodzą krętymi ścieżkami, chodzą drogami ciemności; Przy 2:12,13, to drogi nie wytyczone przez Najwyższego; Iza 3:12, ich końcem jest upadek; Ps 35:6, Jer 23:12. Powykrzywiane drogi prawdy, prawości i sprawiedliwości, to drogi ludzi buntujących się przeciwko światłu, nie są oni w stanie rozpoznać dróg Bożych; Hio 24:13, Ps 35:6. Ich drogi to drogi upadku i ruiny; Ps 73:18. Jedynie nawrócenie się z takich dróg do prawdy Bożej, daje człowiekowi nadzieję; Jonasz 3:8-10. Człowiek powinien pamiętać, że Bóg widzi wszystkie nasze drogi i pociągnie do odpowiedzialności każdego; Przy 5:21, Jer 16:17.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Wyrównane drogi. Bóg jest tym, który wskazuje nam drogi; Jer 42:3, a kto usłyszy i zareaguje, wyrówna drogi swoje, zyska Boże uznanie i aprobatę. Jahwe zapewnia nas, że wszystkie drogi Jego ludu zostaną wyrównane; Iza 49:11, „ I wszystkie góry uczynię drogami, a moje trakty wysoko będą usypane.” Nie będzie takich dróg na których byśmy się potykali o nierówności błędnych nauk, które tylko pozornie pochodzą ze Słowa Bożego, a w rzeczywistości to urojenia klasy wyniosłych przewielebnych rządnych władzy nad społecznością. Bóg da poznać drogi swoje, proste i wiodące do Jego świętego miasta; Ps 25:4,5. Jahwe wyrówna drogi ludzi kochających prawość i nauczy nas ścieżek swoich; Ps 5:8,(9), Iza 26:7. Pycha ludzka jest w sercach ludzkich, jednak w ów nadchodzący wielki dzień Jahwe, pycha ludzka zostanie poniżona; Iza 2:11-18,(Lub), „Dumne oczy człowieka w dół się kierują, wyniosłość ludzi zostaje poniżona. Tylko sam Jahwe okaże się wielki w owym dniu. (12) Prawdziwie [nadchodzi] dzień dla Jahwe Zastępów przeciw wszystkiemu, co dumne i pyszne, i przeciw wszystkiemu, co się wywyższa. (13) Przeciw wszystkim cedrom Libanu, potężnym i wysokim, i przeciw wszystkim dębom Baszanu. (14) Przeciw wszystkim wysokim górom i przeciw wszystkim wznoszącym się pagórkom. (15) Przeciw każdej wysokiej wieży i przeciw każdemu stromemu murowi. (16) Przeciw wszystkim okrętom Tarszisz i przeciw wszystkim statkom wspaniałym. (17) W dół się ugina pycha człowieka, poniżenia doznaje wyniosłość ludzi. Tylko sam Jahwe okaże się wielki w owym dniu, (18) bożki zaś znikną zupełnie.” Ludzie mający w swych sercach pychę, uważający siebie za ludzi wielkich, obdarzonych wszelką wiedzą, uważający swoje organizacje religijne za wielkie, w których czują się całkowicie bezpieczni, pełni uprzedzeń ukryci jak za wielkim murem, siedzący wysoko na szczytach swych gór obrazujących ich wyznania, w ów wielki dzień zostaną poniżeni, nie wyrównali swych dróg w sercach swoich. Bóg każe przemawiać do serc ludu swego, do tych którzy będą Nową Jerozolimą; Iza 40:2. Każe oczyścić drogę i przygotować prosty gościniec dla Boga w sercach swoich; Iza 40:3,4,(Poz), „[Oto] głos wołający: - Na pustyni drogę dla Jahwe torujcie! Pośród stepu wyrównujcie ścieżkę Bogu naszemu! (4) Każda dolina ma być wzwyż podźwignięta a każda góra i wzgórze - obniżone. To, co kręte, ma być wyrównane, a strome - ma stać się równiną!” Jest pocieszenie dla ludu Bożego będącego w niewoli Babilonu Wielkiego; Obj 18:4, Iza 40:1, nadchodzi czas wyzwolenia i radosnego powrotu na Syjon, oraz odnowienia świątyni, odbudowania Jerozolimy, Nowej Jerozolimy która jest z nieba od Boga i która będzie święta, a ludzie prawi będą gośćmi w Domu Bożym; Ps 15:1-4. Jahwe okaże miłosierdzie nad ludem swoim, tamto historyczne odnowienie Jerozolimy po powrocie Izraela z niewoli Babilońskiej, jest obrazem wspanialszego odnowienia w nadchodzącej epoce mesjańskiej, i jak tam proszono o szczęśliwą podróż na Syjon, tak i my o nią prośmy; Ezdr 8:21. Opisy chwalebnego królestwa Bożego w Izraelu, wykraczają poza czasy historyczne, a odnoszą się do czasów mesjańskich, jak wówczas wzywano lud Boży do opuszczenia Babilonu i powrotu na Syjon, do Jerozolimy, tak i dziś należy wzywać, aby lud Boży opuścił Babilon i wyruszył w drogę; Iza 52:11,12, Iza 48:20. Ludzie którzy wyrównają swoje drogi przed Bogiem, staną na równym miejscu, będą błogosławić Jahwe pośród zebranych rzesz; Ps 26:12, (PNŚ), „Stopa moja stanie na równym miejscu; pośród zebranych rzesz będę błogosławić Jehowę.”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Radość dla pustkowia. Czym jest pustkowie? Pustkowie to miejsce gdzie nie ma dróg Jahwe, więc każdy chodzi sobie gdzie chce; Hiob 12:24,25, „odbiera serce naczelnikom ludu ziemi, by ich wodzić po pustym miejscu, na którym nie ma żadnej drogi. (25) Idą po omacku w ciemności, gdzie nie ma światła, by za jego sprawą tułać się jak człowiek pijany.” Od czasu śmierci apostołów, do zborów chrześcijan z pierwszego wieku zaczęło wkradać się zapowiedziane odstępstwo; Dzie 20:29,30. W tym okresie Bóg zakrywa swe oblicze aż do stosownego czasu w dniach końca; Iza 8:16,17, w tym czasie na ziemi zamiast ludu Bożego, jest jedno wielkie pustkowie. W tamtym okresie powstały wielkie wyznania gdzie nauczają wielcy i pyszni dostojnicy, wzgardzeni przez Boga, błądzą na takich pustkowiach; Ps 107:40. Ludzie którzy chodzą swymi własnymi drogami, które zawsze są kręte, powykrzywiane, kroczą drogami nie wytyczonymi przez Stwórcę; Jer 18:15,16, „A przecież lud mój o mnie zapomniał; nicości palą kadzidła. Potykają się na swych drogach, na szlakach odwiecznych, by zbaczać na [kręte] ścieżki, na drogę nie wytyczoną, (16) by kraj swój zamienić w pustkowie i [w przedmiot] szyderstwa przez wieki. Każdy przechodzień osłupieje nad nim i pokiwa głową.” Efektem kroczenia takimi drogami, jest odwrócenie się Boga od nich i przemiana ich kraju (wyznania), w pustkowie i w przedmiot szyderstwa, w krainę opuszczoną przez Boga. Biblia mówi o pustkowiach narodów, ale i o pustkowiu ludu Bożego, które pojawiło się po uprowadzeniu Judy do niewoli w Babilonie. Teraz jednak nadchodzi czas, kiedy dla pustkowia i ziemi wyschniętej nadchodzi czas radości; Iza 35:1-7,(Poz), „Niech się raduje pustynia i ziemia wyschnięta! Step niech się weseli, rozkwita jak narcyz! (2) Niech okryje się kwieciem! Niech się cieszy, raduje i wznosi okrzyki wesela! Będzie jej dana chwała Libanu, wspaniałość Karmelu oraz Saronu. Lud mój chwałę Jahwe zobaczy, wspaniałość Boga naszego. (3) Wzmacniajcie ręce omdlałe, przywróćcie prężność drżącym kolanom! (4) Mówcie tym, co się trwożą w sercu: - Mężnymi bądźcie, nie lękajcie się! Oto Bóg wasz! Zbliża się pomsta, odpłata Boga! On sam przybędzie i wybawi was! (5) Wówczas rozewrą się oczy ślepych, otworzą się uszy głuchych! (6) Wtedy chromy skoczy jak jeleń, a język niemych rozśpiewa się radośnie! Bowiem wody wytrysną na pustyni i strumienie wśród ziemi jałowej. (7) Ziemia żarem spalona stanie się jeziorem i kraj gorączką spieczony - wód zdrojem! Kryjówka szakali, ich legowisko będzie terenem trzciny i sitowia.” Trzcina i papirus jest symbolem urodzaju i obfitości, i oto tam gdzie była pustynia i ziemia wyschnięta, teraz pojawi się urodzaj i obfitość ludu Bożego, dzieci Boga Żywego. Ludzie pokładający swoją nadzieję w Bogu, trzymają się dróg Jahwe i działają odważnie; Ps 37:34, 2 Kron 17:6. Oto Bóg obiecuje, że opustoszała do tej pory kraina ludu Bożego, odrodzi się i napełni ludźmi; Iza 32:15-18, „Dopóki nie zostanie na nas wylany duch z wysoka; wtedy pustynia stanie się ogrodem, ogród zaś będzie uważany za las. (16) Prawo zamieszka na pustyni i sprawiedliwość będzie przebywać w ogrodzie. (17) Dziełem sprawiedliwości będzie pokój, plonem zaś sprawiedliwości spokój i bezpieczeństwo na wieki. (18) I zamieszka mój lud w siedzibie pełnej pokoju, w miejscach bezpiecznych, w spokojnych oazach.” Syjon zostanie pocieszony a spustoszone miejsca jego, przemienione zostaną w ogród Eden; Iza 51:3, Eze 36:35. Ogród Eden przypomina nam rajskie warunki jakie Bóg przygotował pierwszym ludziom; 1 Moj 2:15, teraz jednak taki ogród Jahwe przygotowuje w świętym mieście Nowej Jerozolimie; Obj 22:1,2. Będzie to ogród Oblubienicy Baranka oczekującej na swego Oblubieńca, ogród ze źródłem czystej wody; Pnp 4:15,16,(War), „Krynica mojego ogrodu jest studnią wody żywej, która spływa z Libanu. (16) Powstań, wietrze z północy, i zerwij się, wietrze z południa, przewiej mój ogród, niech się rozpłynie jego woń balsamiczna; niech przyjdzie mój miły do swojego ogrodu i niech spożywa wyborne jego owoce.” Miły Oblubienicy przychodzi do swego ogrodu, to miejsce gdzie będzie pasł owieczki swoje; Pnp 6:2,3, (War), „Mój miły zszedł do swojego ogrodu, między grządki balsamu, aby paść w ogrodach i zrywać lilie. (3) Ja należę do mojego miłego, a mój miły, który pasie wśród lilii, należy do mnie.” Lilie w ogrodzie, to symbol Domu Bożego, świętej świątyni; 1 Król 7:19. Oto w nadchodzących dniach, duchowy Izrael Boży, lud wiary, zapuści korzenie i napełni powierzchnię ziemi; Iza 27:6. Wśród radości wyjdą i powędrują znaną sobie drogą na Syjon, tam gdzie kiedyś rosły ciernie i pokrzywy, teraz będą drzewa przynoszące chwałę Stwórcy swemu; Iza 55:12,13, „Tak, wyjdziecie wśród radości, wśród pokoju was poprowadzą. Góry i pagórki ogarnie radość, przed wami będą krzyczeć w uniesieniu, a wszystkie drzewa po polach będą klaskać w dłonie. (13) Zamiast cierni wyrosną cyprysy, zamiast pokrzyw wyrosną mirty. Nastąpi to ku chwale Jahwe, na wieczny znak, co nie ulegnie zniszczeniu.” Droga do drzewa życia strzeżona do tej pory przez cherubinów; 1 Moj 3:24, teraz stanie się dostępna, gdyż Chrystus poprowadzi nas do Ojca; Jan 14:6, i da jeść owoce z drzewa życia; Obj 2:7, „Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym.” Radujmy się z tego, że dziś, w dniach ostatecznych, Jahwe otwiera nam możliwość wyruszyć w drogę usypanym gościńcem, do Domu Bożego; Ps 122:1, (Poz), „Pieśń wstępowań; Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do Domu Jahwe.”