PRZYJŚCIE BOGA NA SYJON

Opublikowano 2022.03.22.

Nasz Bóg Jahwe już wiele wieków temu zapowiedział, że powróci na Syjon; Zach 8:3,(Poz) „Tak mówi Jahwe: Powracam na Syjon i za siedzibę swą obieram znowu Jerozolimę; Jerozolima nazwana będzie miastem wiernym, a góra Jahwe Zastępów - górą świętą.” Zapowiedź ta nie dotyczyła tylko powrotu Izraela i Judy z niewoli i odbudowy Jerozolimy i świątyni, ponieważ słowa te były zapowiedzią rzeczy przyszłych; Kol 2:17, Rzym 15:4. Dotyczyły one budowy miasta świętego którego oczekiwał już Abraham; Hebr 11:10, którego oczekiwali wszyscy prawdziwi słudzy Boga; Hebr 13:14. Słowa te, nie dotyczyły jedynie literalnej Jerozolimy i literalnej świątyni, ponieważ Jezus powiedział; Jan 4:21-24, „Rzekł jej Jezus: Niewiasto, wierz mi, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu. (22) Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, bo zbawienie pochodzi od Żydów. (23) Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. (24) Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.” Jezus wyraźnie tu podkreśla, że nie będzie się czcić Boga w literalnej Jerozolimie i literalnej świątyni, ponieważ Bóg jest duchem i cześć ludzie oddawać będą w duchu i w prawdzie; Rzym 12:11. Bóg nie mieszka w świątyniach ręką ludzką zbudowanych; Dzie 17:24, Dzie 7:48,49. Dom Boży jaki ma być zbudowany dla Boga, to świątynia ciała Pana Jezusa; Mar 14:58, Efez 4:11,12. Świątynia musi być taka, w której będzie mógł zamieszkać duch Boży; 1 Kor 3:16, 1 Kor 6:19. Taką świątynię obiecał wybudować Jezus Chrystus; Mar 14:58, Jan 2:19. Bóg przygotowuje budowę swego duchowego domu, kładąc na Syjonie kamień wybrany, fundamentowy i nikt kto wierzy, nie dozna rozczarowania, Jezus jest podstawą i fundamentem budowy domu Bożego; 1 Pio 2:6, Iza 28:16. Syjon który będzie mieszkaniem dla Boga, to Syjon duchowy, złożony z ludzi wiary; 1 Pio 2:5, Efez 2:19-22. Taki Syjon Jahwe wybrał i taki akceptuje; Ps 9:11,(12), taki Syjon będzie miejscem odpoczynku dla Stwórcy; Ps 132:13,14, Joel 3:21,(4:21). Syjon jest także miejscem odpoczynku i schronieniem dla uciśnionych spośród ludu Bożego; Iza 14:32, „I cóż odpowiedzieć posłom [obcego] narodu? - Że Jahwe ugruntował Syjon, i w nim się schronią biedni Jego ludu!”

Święte miasto. Taki Syjon, czyli Nowa Jerozolima, stanie się miastem świętym; Joel 3:17,(4:17), „Poznacie, żem Ja jest Jahwe, żem jest Bogiem waszym, który mieszka na Syjonie, na świętej swojej górze. Jeruzalem będzie miejscem świętym, nigdy już obcy nie będą tamtędy przechodzić.” Święte miasto będzie odbudowane jako duchowy dom; Zach 1:16, „Dlatego Jahwe mówi tak: Zwracam się znowu ku Jerozolimie pełen miłosierdzia; Dom mój będzie na nowo odbudowany, mówi Jahwe Zastępów, a sznur mierniczy będzie ponownie rozciągnięty nad Jerozolimą.” Sam Bóg zamieszka w takim świętym mieście, co będzie powodem do wielkiej radości; Ps 48:1,2,(2,3), Iza 12:6. Kiedy Bóg przybędzie na Syjon, do swego oczyszczonego, uświęconego ludu, będzie to radością dla całej ziemi; Ps 97:1, Obj 11:17. I przyjdzie do Syjonu Bóg, do wszystkich którzy nawrócili się od grzechu i występku, do tych którzy oczyścili drogi swoje; Iza 59:20,(Poz) „Ale na Syjon przyjdzie jako Zbawca i do tych spośród Jakuba, co się nawrócili z grzechu - taki wyrok Jahwe.” Miasto takie musi być oczyszczone z wszelkiego fałszu i kłamstwa, z obłudy religijnej i bałwochwalstwa, z tradycji i zabobonów, to zupełnie nowe miasto; Obj 21:2, Iza 65:17-19. Miasta pełne nieprawości i łotrostwa; Sof 3:1-4, pełne bożków rzeźbionych, odlanych w metalu, malowanych na płótnie, dzieła rąk ludzkich; Ps 115:4-8, wszystkie znikną z tej ziemi; Jer 10:11, Sof 2:11. Natomiast święte miasto nie zachwieje się ani nie upadnie; Ps 46:4,5,(5,6), „Nurty rzeki wnoszą wesele do Miasta Bożego, świętego Przybytku Najwyższego. (6) Pośrodku niego jest Bóg - pozostanie niewzruszone; Bóg mu udzieli pomocy, gdy tylko poranek zaświta.” Wszyscy będą błogosławić z Syjonu Jahwe, naszego Boga; Ps 135:21, „Z Syjonu niech będzie błogosławiony Jahwe, On, który zamieszkuje w Jeruzalem.” To do Nowej Jerozolimy przyjdą mieszkańcy wielu miast, (wielu różnych wyznań) aby szukać oblicza Boga naszego; Zach 8:20-22, (Poz) „Tak mówi Jahwe Zastępów: Przyjdą też inne narody i mieszkańcy wielu miast. (21) Mieszkańcy jednego pójdą do drugiego i będą mówili: Pójdźmy, wybierzmy się w drogę, by błagać Jahwe o łaskę i zbliżyć się do Jahwe Zastępów! Ja także się wybieram. (22) Przybędą więc liczne ludy i narody potężne, by zbliżyć się do Jahwe Zastępów w Jerozolimie i uprosić sobie łaskę Jahwe.” I Bóg zamieszka pośród ludu swego, w świątyni swojej i będzie się przechadzał pośród nas, będzie nam Ojcem a my będziemy synami i córkami Jego; 2 Kor 6:16-18, „Co łączy świątynię Boga z bożkami? My bowiem jesteśmy świątynią Boga żywego, zgodnie z tym, co Bóg powiedział: Zamieszkam wśród nich i pomiędzy nimi będę się przechadzał, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. (17) Przeto wyjdźcie spośród pogan i odłączcie się od nich - mówi Pan. Nie dotykajcie się tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę. (18) Będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami. To mówi Pan wszechmogący.”

Jezus na Syjonie. Jezus także przybędzie na Syjon, czyli do swego oczyszczonego i świętego zboru, do domu Bożego; Łuk 2:49, już poprzez psalmistów Bóg składał takie obietnice; Ps 2:6, „Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, Świętej górze mojej.”Podobnie mówi księga; Obj 14:1, „I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli wypisane jego imię na czole i imię jego Ojca.” Jezus przychodzi na Syjon do pierwocin ludu swego, a przychodzi razem z Bogiem Ojcem swoim; Jan 14:23, „A Jezus mu odpowiedział: Jeśli kto Mnie miłuje, będzie przestrzegał mojej nauki. A mój Ojciec umiłuje go i przyjdziemy do niego, i będziemy mieszkać u niego.” Również prorok Izajasz to potwierdza kiedy mówi; Iza 8:18, „Oto ja i synowie, których dał mi Jahwe, jesteśmy znakiem i symbolem w Izraelu [danym] przez Jahwe Zastępów, co mieszka na górze Syjonu.” Prorok Izajasz mówi tu, że Jezus i Jego zbawieni synowie których otrzymał od Boga; Hebr 2:13, będą znakiem w duchowym Izraelu, czyli na górze Syjon, gdzie zamieszka także Bóg Jahwe. Kiedy Jezus przybędzie do córy syjońskiej, przybędzie z nim wybawienie nasze; Iza 62:11, „Oto Jahwe ogłasza aż po krańce tej ziemi: - Powiedzcie Córze Syjonu: Oto nadchodzi twój Zbawca! Oto wraz z Nim [idzie] Jego nagroda, a przed Nim jego odpłata.” I Jahwe będzie Bogiem dla wszystkich zwycięzców zwyciężających świat, a Jezus Królem królów i Panem panów który uczyni zwycięzców filarami w świątyni Boga swego; Obj 3:12, ”Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I napiszę na nim imię Boga mojego i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruzalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i moje nowe imię.” Zwycięzcy będą dziedzicami królestwa Bożego i synami Boga; Obj 21:7, „Zwycięzca to odziedziczy i będę mu Bogiem, a on Mi będzie synem.”

Znajdujący się na Syjonie będą uznani za prawych. Bóg nie będzie stale pamiętał naszych wykroczeń, Ps 103:8-14,(Poz) „Jahwe miłosierny jest i łaskawy, nieskory do gniewu i pełen litości. (9) Nie wiedzie On sporu bez końca, nie zachowuje na wieki urazy. (10) Nie postępuje z nami według grzechów naszych, nie karze nas na miarę naszych win. (11) Bowiem jak niebo góruje nad ziemią, tak nad bojącymi się Go przemożna jest Jego łaska. (12) Jak daleki jest wschód od zachodu, tak On oddala od nas nasze przewinienia. (13) Jak ojciec lituje się nad swoimi dziećmi, tak Bóg ma litość nad bogobojnymi. (14) Wie On bowiem, z czego jesteśmy stworzeni, nie zapomina, że jesteśmy prochem.” Jahwe oczyści nas z wszelkich grzechów naszych; Eze 36:33,”Tak mówi Pan, Jahwe: W dniu, w którym was oczyszczę ze wszystkich waszych win, sprawię, że miasta będą zamieszkałe i ruiny zostaną odbudowane.” W okresie objawienia się Boga naszego i Jezusa Chrystusa, będziemy oczyszczeni świętą krwią Pana Jezusa który dał za nas samego siebie; Tyt 2:13,14. Bóg Jahwe będzie błogosławił swemu ludowi i zajaśnieje z Syjonu; Ps 50:2,3, Ps 128:5, Ps 134:3. Jahwe pokochał i wybrał świętą górę Syjon, poprzez ten święty lud, poprzez swoich synów i córki, będzie niósł błogosławieństwa prawym ludziom ziemi; Ps 87:2,3, Ps 20:1,2,(2,3). Na Syjonie będzie błogosławieństwo i życie po czas niezmierzony; Ps 133:3, „Jest to jak rosa Hermonu, która opada aż na góry Syjonu. Chciał bowiem Jahwe, by tam było błogosławieństwo i życie aż na wieki.” Odkupieni przez Jahwe przybędą na Syjon z radosnym wołaniem; Iza 35:10,”Oswobodzeni przez Jahwe powrócą i przyjdą na Syjon z radością. Wieczyste wesele ponad ich głowami! Dostąpią szczęścia, radości, ustaną boleść i skargi!” Ci którzy wstąpią na górę Syjon, górę czystego wielbienia Boga w prawdzie, wielbienia wyniesionego ponad wszystkie inne góry, ci staną się królestwem dla Boga naszego; Abdj 21,(Lub) „I wkroczą zwycięzcy na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa. I będzie dla Jahwe królestwo!” I na tej górze, czyli pośród świętego zboru Bożego, zostanie zdjęte okrycie śmierci jakie okrywa całą ziemię; Iza 25:7-9, „Na tej Górze On zerwie zasłonę rozpostartą nad wszystkimi ludami, całun, który spowijał wszystkie narody. (8) Unicestwi On śmierć na wieki! I otrze Pan, Jahwe, łzę z każdego oblicza, i zdejmie hańbę ludu swojego z całej ziemi. - Tak rzekł Jahwe. (9) W tym dniu mówić się będzie: - Oto jest Bóg nasz; Jemu zaufaliśmy, że On nas wybawi! To jest Jahwe; w Nim położyliśmy nadzieję! Radujmy się i weselmy z Jego wybawienia!” Bóg prawdziwy ma moc wybawić, do Jahwe należą drogi wyjścia ze śmierci; Ps 68:20,(21) „Bóg nasz to Bóg wybawienia, Jahwe-Pan, i od śmierci może ocalić.” Wówczas ludzie zostaną przyobleczeni w nieskażoność i nieśmiertelność, grzech już nie będzie nas plamił a odkupieni otrzymają doskonałe usposobienie swego wnętrza, piękno swego umysłu i moralną doskonałość; 1 Kor 15:53, „Trzeba bowiem, aby to, co podlega zniszczeniu, przybrało postać niezniszczalną, a to, co śmiertelne – nieśmiertelną.” A wtedy otrze Bóg łzy z każdego oblicza; Obj 21:4, „Otrze z ich oczu wszelką łzę, a odtąd już nie będzie śmierci. Ani żałoby, ani krzyku, ani trudu już [odtąd] nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.”

Pouczenia na Syjonie. Z Syjonu wyjdzie Słowo Boże i prawda, a Bóg będzie pouczał swój lud; Iza 2:2,3,(Poz) „Stanie się w czasach późniejszych, że góra Domu Jahwe stać będzie utwierdzona na szczycie najwyższym i wyniesiona nad wzgórza. Popłyną do niej wszystkie narody, (3) wiele ludów zdążać będzie i mówić: - Pójdźmy i wstąpmy na górę Jahwe, do Domu Boga Jakuba, by On nas dróg swoich nauczył, byśmy Jego ścieżkami chodzili! Z Syjonu bowiem wyjdzie Nauka i Słowo Jahwe - z Jeruzalem. (4) On będzie sądził narody, Prawo wielu ludom ogłosi. Przekują swe miecze na pługi, a włócznie swoje na sierpy. Nie wzniesie naród miecza przeciw narodowi, już się nie będą zbroić do wojen. (5) Naprzód więc, Domu Jakuba! Postępujmy w światłości Jahwe.” Potwierdza to również prorok Micheasz; Mich 4:1,2, „Przy końcu czasów góra Domu Jahwe stać będzie niewzruszenie ponad szczytem gór i wznosić się będzie ponad wzgórzami. Będą ku niej dążyły narody (2) i ludy liczne przybędą mówiąc: Chodźmy, wstąpmy na górę Jahwe i do Domu Boga Jakuba! Niech nas pouczy o drogach swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami! Z Syjonu bowiem wyjdzie Prawo i słowo Jahwe z Jeruzalem.” Do wywyższenia Domu Bożego dochodzi przy końcu czasów, nie wcześniej, to w tym czasie Bóg tworzy to co nowe, i wywyższa ten święty zbór światłem prawdy ponad wszystkie inne góry, czyli ponad inne wyznania, w tym też czasie ludzi pokornych i prostolinijnych będzie uczył dróg swoich i wszyscy będą chodzić w świetle Boga naszego; Ps 25:9, Iza 51:4. Wówczas ludy i narody popłyną do świętego Domu Bożego, każdy kogo pobudzi duch Boży, przyjdzie aby odbudowywać święty Dom Jahwe; Ezdr 1:5, Dzie 15:16,17. Nadejdzie dzień gdy obserwatorzy w górzystym regionie Efraima, czyli pośród niezbyt czystych wyznań ziemi; Jer 31:6, Sędz 1:29, Oze 4:17, zawołają; „Wstańcie. Wstąpmy na Syjon, do Jahwe – Boga naszego!” Wówczas napłyną ludy i narody i przyniosą dar dla Jahwe; Iza 18:7. Wielu pytać będzie o drogę na Syjon, świętą górę Boga Jahwe, górę czystego wielbienia Boga; Jer 50:5, „Rozpytywać będą o drogę na Syjon, tam ich oblicza zwrócone: Pójdźmy, złączmy się z Jahwe Przymierzem wiecznym, niezapomnianym!” Kiedy Chrystus wyruszy na podbój swoich nieprzyjaciół, tysiące ochoczego ludu Bożego stawi się aby szerzyć dobrą nowinę wśród wszystkich narodów; Ps 110:2,3,(War), „Berło mocy twojej ześle Pan z Syjonu: Panuj wśród nieprzyjaciół swoich! (3) Lud twój chętnie pójdzie za tobą. W świętej ozdobie, gdy wystawisz wojsko swoje; Młódź twoja zrodzi ci się Jak rosa z zorzy porannej.”

Schronienie na Syjonie. Ci którzy postępują nienagannie i czynią to co prawe, zamieszkają na świętej górze Boga; Ps 15:1-5, „Psalm Dawida. Jahwe, kto może gościć w Twym świętym Namiocie, kto jest godzien przebywać na Twej świętej górze? (2) Ten, kto prowadzi żywot nieskalany i pełni sprawiedliwość, kto żywi w sercu myśli prawe (3) i językiem swym nie szerzy oszczerstw; kto nie wyrządza zła bliźniemu swemu ani nie rzuca potwarzy na swego przyjaciela; (4) kto bezbożnego ma w pogardzie, ale tych, którzy się Jahwe boją, darzy szacunkiem; kto nie narusza przysięgi danej przyjacielowi, (5) nie pożycza pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić darami przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje.” W Nowym Jeruzalem, które jest miejscem i symbolem prawdziwego i czystego wielbienia Boga dla całego świata, ludzie znajdą się pod ochroną przed skutkami wielkiego ucisku; Abdj 17, „A na górze Syjon będzie wybawienie i będzie ona święta, a dom Jakuba posiądzie swoje posiadłości.” Ludzie prawi którzy chodzą drogą nieskalaną, znajdą schronienie przed uciskiem i utrapieniem; Ps 101:6, „Oczy moje zwrócę na wiernych w kraju, aby mieszkali wraz ze mną, ten będzie u mnie służbę sprawował, kto nieskalaną kroczy drogą.” Resztka, czy ostatek; Iza 10:21, wyjdzie właśnie z duchowej Jerozolimy i z Syjonu jego ocaleni; 2 Król 19:31,(War) „Bo z Jeruzalemu wyjdzie resztka, a z góry Syjon poczet ocalonych; dokona tego gorliwość Pana Zastępów.” Dlatego jesteśmy zachęcani aby szukać Jahwe, Boga naszego; Sof 2:3,(Poz) „Szukajcie Jahwe, wszystkie narody świata, któreście były wykonawcami Jego wyroków, dbajcie o sprawiedliwość, dążcie do pokory, a może znajdziecie schronienie w dzień gniewu Jahwe.” Wybawienie i ocalenie będzie na górze Syjon i w Nowej Jerozolimie; Joel 2:32,(3:5), „Każdy jednak, kto wzywać będzie Imienia Jahwe, będzie wybawiony, bo na górze Syjon i w Jeruzalem będzie ocalenie - jak zapowiedział Jahwe; i do wybawionych należeć będą ci, których Jahwe wezwie.” Tych, których inni odrzucali i wypędzali uznając ich za balast niepotrzebny, przeszkodę w budowie imperium religijnego, Jahwe uzdrawia i nazywa Syjonem swoim; Jer 30:17, „Natenczas bowiem przywrócę ci zdrowie i rany twoje zabliźnię - głosi Jahwe. Bo nazwano cię Odrzuconą, Syjonie, tą, o którą nikt się nie troszczy.” Bóg będzie królował nad ludem swoim na górze Syjon i w Nowej Jerozolimie; Mich 4:7,8, (Poz) „Sprawię, że to, co kuleje, nie zginie, a to, co słabe , uczynię narodem potężnym. Jahwe będzie nad nimi panował na górze Syjon, odtąd aż na wieki. A ty, wieżo pasterska, wzgórze córy Syjonu, do ciebie wróci dawne panowanie, królowanie należne córze Jeruzalem.” Kiedy pierwociny ludu zostaną popieczętowane i zbiorą się naczelnicy ludu, Jahwe będzie królował nad ludem swoim; 5 Moj 33:5, Obj 7:2-4. Bóg będzie królem na górze Syjon i w Jerozolimie; Iza 24:23, „Wtedy czerwienią okryje się księżyc a słońce wstydem zapłonie. Bo Jahwe Zastępów będzie królował na górze Syjon i w Jerozolimie, przed swymi starszymi objawi swą chwałę.” Wszyscy którzy mają ręce niewinne i serce czyste, znajdą drogę na górę Syjon; Ps 24:3-5, „Któż wstąpi na górę Jahwe i kto stanie na Jego świętym miejscu? (4) Ten, kto ma ręce nieskalane i czyste serce, kto duszy swej nie przywiązuje do fałszu i nie przysięga kłamliwie. (5) Ten dostąpi błogosławieństwa Jahwe i sprawiedliwej nagrody od Boga, swego Zbawcy.” Jednak każdy musi podjąć ważną decyzję w swoim życiu, aby się uratować musisz opuścić Babilon; Zach 2:6,7,(10,11), „Hej, hej! Uchodźcie z ziemi północnej! - mówi Jahwe. Rozproszyłem was na cztery strony świata - mówi Jahwe. (11) Hej! Wy z Syjonu, ratujcie się, wy, którzy przebywacie w Babilonii!” Bóg wzywa wszystkich którzy czują się w jednym duchu z Syjonem Bożym, aby wyszli z Babilon, wyjście z Babilonu oznacza, opuszczenie ludów i narodów uprawiających kult przeróżnych bożków i dziwacznych ideologii wymyślonych przez ludzi; 2 Król 17:10-12, „Stawiali sobie stele i aszery na wszystkich wyniosłych wzgórzach i pod każdym zielonym drzewem. (11) Składali tam ofiarę kadzidła na wszystkich wyżynach, jak ludy, które Jahwe uprowadził przed nimi, i czynili rzeczy złe, obrażając Jahwe. (12) Służyli bożkom, o których powiedział im Jahwe: Nie czyńcie tej rzeczy.” Wielbiąc Boga niezgodnie z prawdą, lub przy pomocy bożków, obrażamy Jahwe, dlatego kierujmy się wyłącznie prawdą Słowa Bożego, kiedy będzie nas wiodła czysta prawda, wyjawiona ludowi Bożemu w dniach ostatnich, będzie ona dla nas światłem które powiedzie nas na Syjon; Ps 43:3-5, „Ześlij Twoją światłość i wierność Twoją! Niech mnie prowadzą, niech mnie zawiodą na Twą świętą górę, do Twego Przybytku. (4) A przystąpię do ołtarza Bożego, do Boga, mojej radości i mego wesela; wtedy wysławiać Cię będę przy dźwiękach harfy, o Boże, Boże mój! (5) Czemuś strapiona, duszo moja, czemu się trwożysz we mnie? Miej nadzieję w Bogu! Jeszcze Go będę wielbił jako zbawienie moje i Boga mego.” Dajmy się prowadzić światłu od Jahwe, Boga Prawdziwego, Boga naszego.

Rebeka jako obraz wprowadzonych na Syjon do Domu Bożego. Abraham i Sara nie chcieli aby ich syn Izaak wziął sobie żonę spośród córek Kananejczyków, dlatego Abraham nakazał swemu słudze Eliezerowi; 1 Moj 15:2, który zarządzał całym jego domem, aby udał się do jego krewnych i spośród nich wziął żonę dla Izaaka; 1 Moj 24:2-4. Osoby spokrewnione z Abrahamem są obrazem ludzi spokrewnionych duchowo z Bogiem, ludzi wierzących, ponieważ Abraham jest obrazem na Boga. Sługa udał się w daleką drogę, a kiedy nareszcie przybył na miejsce, odpoczął przy studni i modlił się o błogosławieństwo w tym przedsięwzięciu, wówczas wyszła z miasta po wodę Rebeka; 1 Moj 24:13-15. Rebeka była młodą i piękną dziewczyną z którą jeszcze nie współżył żaden mężczyzna, jest ona obrazem Oblubienicy Baranka; 1 Moj 24:16, Obj 14:4, Obj 21:9. Eliezer poprosił ją aby mu dała pić, kiedy ona dała pić jemu oraz jego wielbłądom, wówczas dowiedział się kim ona jest i podarował jej klejnoty; 1 Moj 24:22,30,53, Eze 16:9-12, są one obrazem cennych przymiotów i pięknych duchowych prawd Bożych które ozdabiają Oblubienicę Chrystusową; Pnp 4:9, „Oczarowałaś mnie, moja siostro, oblubienico, oczarowałaś mnie jednym spojrzeniem swoich oczu, jednym łańcuszkiem ze swojej szyi.” Izaak jest tu obrazem na Jezusa Chrystusa który był złożony na ofiarę; 1 Moj 22:2, a potem staje się Oblubieńcem dla swojej Oblubienicy. Eliezer, sługa Abrahama, przedstawił się Rebece kim jest i powiedział, że jego pan jest bogaty, a wszystko co posiada, przekaże swemu synowi; 1 Moj 24:36, 1 Moj 25:5. Jest to obrazem Boga który wszystko co posiada, przekazuje Synowi swemu, oraz obrazem Jezusa Chrystusa jako dziedzica któremu Bóg Ojciec daje dziedzictwo i wyprawia ucztę weselną; Mat 22:2, Mat 28:18, Efez 1:21,22, Ps 8:6. Kiedy Rebeka zgodziła się iść z owym sługą, rodzina ją pożegnała i błogosławiła jej, aby stała się wielkim ludem; 1 Moj 24:59-61. Jest to obrazem na powstanie wielkiego ludu Bożego; Iza 60:3, Obj 7:9. Służące o których mówi; 1 Moj 24:61, są obrazem na usługujących pośród świętego ludu Bożego, na starszych i nadzorców i sług usługujących zborowi Bożemu, czyli Rebece, Oblubienicy Baranka. Następnie Izaak wprowadził Rebekę do namiotu Sary, swojej matki, 1 Moj 24:67, „A Izaak wprowadził ją do namiotu Sary, matki swojej. I pojął Rebekę za żonę i pokochał ją. Tak pocieszył się Izaak po śmierci matki swojej.” Jest to obrazem na wprowadzenie przez Jezusa, Oblubienicy Baranka na Syjon, do namiotu Abrahama i Sary, czyli do Domu Bożego; Obj 14:1, 1 Pio 2:5,6. Abraham jest tu obrazem na Boga, a Sara jest obrazem na Syjon, święte miasto Nową Jerozolimę, duchową małżonkę Boga która rodzi dzieci Boże w późnym wieku czasów końca; Gal 4:26, Iza 54:11-13. Jeśli tylko podzielamy tego ducha, to także jesteśmy dziećmi Abrahama i Sary, dziećmi Bożymi, a jako zbór Boży, jesteśmy Oblubienicą Baranka. Jak Jahwe pocieszył Abrahama i Sarę, tak i nas pocieszy, jeszcze będzie Syjon podobny do Edenu; Iza 51:2,3, „Spójrzcie na Abrahama, ojca waszego, oraz na Sarę, która was zrodziła! Otom jego jednego powołał (a przyszedł), pobłogosławiłem go i rozmnożyłem. (3) Tak Jahwe i Syjon pocieszy, pociechę ześle na wszystkie jego zgliszcza, w Eden zamieni jego pustynię i w ogród Jahwe - jego ugory! Zagoszczą w nim radość i wesele, pienia dziękczynne i dźwięki muzyki.”