PSALM 84. DROGA NA SYJON.
PSALM 84. DROGA NA SYJON. Opublikowano 2023, 08, 27.
Wszyscy wierzący ludzie poszukują zbawienia u Boga, wielu ludzi ma przeróżne wyobrażenia na temat miejsca zbawienia i tego jak ono będzie wyglądać, dlatego zastanówmy się odrobinę, co na ten temat mówi nam Słowo Boże w Psalmie; Ps 84:1-13, (Poz). Ps 84:1, (Uwaga) dla kierownika chóru; na melodię „Tłocznie”; Psalm Korachitów. Jesienią Izraelici pielgrzymowali na Syjon z okazji trzeciego głównego święta roku żydowskiego, Święta Namiotów, upamiętniającego wędrówkę Izraela po pustyni. Idąc, pielgrzymi śpiewali pieśni, ten utwór jest taką pieśnią, która wyraża pełną szacunku więź z Bogiem. Werset pierwszy informuje nas na jaką melodię miał on być śpiewany, oraz informuje, że pisarzami psalmu byli synowie Koracha. Synowie Koracha byli rodem kapłańskim, pełnili służbę w świątyni i strzegli wejścia do namiotu Arki Przymierza; 1 Kron 9:19. Strzegli świątyni w charakterze odźwiernych; 1 Kron 26:1.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:2,3, „Jak miły jest Twój Przybytek, Jahwe Zastępów! 3, Dusza moja usycha z tęsknoty do dziedzińców Jahwe. Serce moje i ciało moje wołają radośnie do Boga żywego. Lecz już drugi i trzeci werset, mówi nam o radości wynikającej z przebywania na dziedzińcach świątyni Jahwe, i wielbienia Boga razem z bliskimi, i z wieloma chwalcami Stwórcy. Będąc z dala od Domu Bożego psalmista czuł, że wręcz usycha z tęsknoty do dziedzińców Jahwe. Tęsknił całym swym jestestwem za świątynią Jahwe, cieszył się i radował gdy zbliżał się do Domu Bożego. Psalmista ufał, że dostąpi najbliższej relacji z Bogiem w świątyni, w Domu Bożym, dlatego przybytek jest przykładem i obrazem większego przybytku w którym znajdziemy zbawienie; Rzym 15:4, 1 Kor 10:11. Jest także celem wędrówki człowieka poszukującego Boga; Obj 21:3,4, „I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi. (4) I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już /odtąd/ nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły.” Może niewiele osób kojarzy te słowa z miejscem zbawienia, ale w Słowie Bożym znajdziemy wiele wersetów potwierdzających, że zamieszkanie w świętym Domu Jahwe, jest ostatecznym celem dla każdego dziecka Bożego; Ps 27:4,(Lub), „O jedno proszę Jahwe, jednego poszukuję: abym mieszkał w domu Jahwe przez wszystkie dni mego życia, abym mógł oglądać wspaniałości Jahwe i wpatrywać się w Jego świątynię.” Potwierdzają to również słowa wielu innych fragmentów Biblii, tak pism hebrajskich jak i pism greckich; Ps 61:3,4, Iza 56:7, Efez 2:19,22.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:4,5, „Nawet wróbel znajduje dom dla siebie i jaskółka gniazdo, gdzie składa swe pisklęta, u Twych ołtarzy, Jahwe Zastępów, Królu mój i Boże mój! 5, Szczęśliwi, którzy mieszkają w Domu Twoim: wysławiają Cię nieustannie.” Ludzie przebywający daleko od świątyni mogą ubolewać i zazdrościć wszelkiemu stworzeniu mieszkającemu w jej pobliżu. Wróbel jest symbolem niepozorności i prostoty; Łuk 12:6,7, a jaskółka symbolem regularności powrotów i troski o młode swoje; Jer 8:7. Pisarze tych słów wychodzą z założenia, że najszczęśliwsze są wróble i jaskółki które uwiły sobie gniazda w świątyni blisko ołtarza Jahwe, i mieszkają sobie w Domu Bożym szczęśliwie. Korachici piszą jakby zazdroszcząc tym ptaszkom mieszkania blisko Boga i stałego obcowania z Bogiem. Podobnie jak ptaszki które stale wracają do Domu Jahwe do gniazd swoich, tak i psalmista pragnie całym sobą powrócić do Domu Jahwe. Mieć mieszkanie w świątyni Bożej jak ptaszki, to przywilej godny pozazdroszczenia i obraz największego szczęścia. Świątynia w Jeruzalem, jest symbolem duchowej świątyni w której zamieszka Bóg ze swoim ludem; 1 Kor 3:16. Jezus jako głowa zboru; Efez 1:22, Kol 1:18, jest zarazem głową Domu Bożego; Hebr 3:6, 1 Tym 3:15, i fundamentem Syjonu, duchowego ludu wiary; Rzym 9:33. Dom Boży ma być domem duchowym, i w duchowy sposób będzie się w nim czcić Boga; Jan 4:23,24, 1 Pio 2:5. Na literalny Syjon, każdy może pojechać na wycieczkę, zwiedzić miasto którego nikt nie szuka, lecz my szukamy Boży duchowy Syjon, gdzie stoi duchowy Dom Boga, i gdzie się czci Boga duchem i prawdą; Hebr 11:14, Hebr 13:14. Izraelici składali Jahwe literalne ofiary i kadzidło w świątyni, jest to wzorem dla nas; Kol 2:17, my także będziemy składać Bogu ofiary w Domu Bożym, tylko że duchowe; Rzym 12:1, Hebr 13:15,16. Mieszkańcy Domu Bożego, będą żyć stale w atmosferze pokoju i wielbienia Stwórcy; Ps 122:6, Ps 27:5, Ps 52:8,9,(10,11), będą wysławiać Jahwe śpiewając pieśń nową, to pieśń prawdy objawionej w dniach ostatecznych którą będą wysławiać Jahwe; Ps 33:1-3, „Śpiewajcie, sprawiedliwi, radośnie na cześć Jahwe! Prawym przystoi pieśń chwały. (2) Chwalcie Jahwe grą na cytrze, wysławiajcie Go na dziesięciostrunowej lutni! (3) Śpiewajcie pieśń nową na Jego cześć, grajcie Mu pięknie przy dźwięku trąb!”
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:6, „Szczęśliwi, którzy w Tobie mają źródło siły, gdy drogi (pielgrzymie) w sercu obmyślają.” Psalmista był szczęśliwy, ponieważ był blisko Boga do którego tęsknił, bo Jahwe był dla niego źródłem duchowej siły; Ps 42:4,(5). Ludzie wiary, którzy Boga wysławiają, starają się poznać Boga i przybliżyć do Niego. Od Boga czerpią moc aby walczyć z przeciwnościami życia, aby pokonywać słabości ciała i kroczyć drogami prostymi, Jahwe jest dla nich zdrojem żywych wód, źródłem siły; Jer 17:13. Natomiast inne świątynie i inne bożki, to tylko popękane cysterny, które nie mogą utrzymać wody żywej, to pozory prawdy, prawości, mądrości, szczęścia i życia; Jer 2:13. Dzieci Boga czerpiący swe siły ze źródła jakim jest nasz Bóg, otwierają w sercach swoich gościńce aby kroczyć nimi, a Jahwe uczy prostaczków swej drogi; Ps 25:8,9, Ps 32:8. W czasach ostatecznych, Bóg daje poznać swoim dzieciom drogi swoje i drogi zbawienia; Mich 4:1,2, „Przy końcu czasów góra Domu Jahwe stać będzie niewzruszenie ponad szczytem gór i wznosić się będzie ponad wzgórzami. Będą ku niej dążyły narody (2) i ludy liczne przybędą mówiąc: Chodźmy, wstąpmy na górę Jahwe i do Domu Boga Jakuba! Niech nas pouczy o drogach swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami! Z Syjonu bowiem wyjdzie Prawo i słowo Jahwe z Jeruzalem.” To w dniach ostatecznych Jahwe poucza swój lud o drogach swoich, są to słowa prawdy które oni umieszczają w sercach swoich; Ps 37:30,31, Jer 31:33. Obmyślanie w sercu, to szukanie tej drogi, poznawanie, bycie otwartym na zdobywanie wiedzy, do czasu, aż w sercach naszych drogi Boże staną się prostymi, w ten sposób Bóg tworzy w sercach naszych drogę na Syjon, do Domu Bożego; Iza 43:18-21, „Nie wspominajcie rzeczy minionych i nie zważajcie na dawne! (19) Oto Ja nowej rzeczy dokonam; już się spełniać zaczyna, czyż nie widzicie? Tak! Utoruję drogę na pustyni i ścieżki pośród stepu. (20) Chwałę mi oddadzą zwierzęta polne, szakale i strusie, bo wodom każę wytrysnąć w pustyni, strumieniom na stepie jałowym, by poić [nimi] naród mój wybrany! (21) Lud, który dla siebie stworzyłem, głosić będzie mą chwałę!” Jahwe tworzy lud dla siebie który głosić będzie chwałę Jego, a będzie to lud który drogi Boże w sercach usypuje.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:7, „Gdy ciągną jałową doliną, zamieniają ją w zdroje wód, a deszcz jesienny okrywa ją błogosławieństwem.” Spragnieni Boga ciągną suchą doliną, idą przez pustkowie; Ps 63:1,2,(2,3), „Boże, Tyś Bogiem moim, Ciebie szukam ze wszystkich sił. Ciebie łaknie dusza moja, Ciebie pragnie ciało moje jak ziemia sucha i spragniona, pozbawiona wody. (3) Pragnąłbym przeto oglądać Cię w Świątyni, by podziwiać moc i chwałę Twoją.” Sucha dolina przedstawia stan ludu Bożego kiedy Bóg ich opuścił, a oni tułali się jako uprowadzeni do niewoli. Taki stan panował nie tylko w Izraelu uprowadzonym do Babilonu, ale także po upadku pierwszego chrześcijaństwa i zniszczeniu go poprzez odstępstwo; Dzie 20:29,30, 1 Tym 1:6, 2 Tym 2:18. Przez wieki szczerzy ludzie byli jak sucha dolina spragniona wody, przedstawia ona pokornych ludzi szukających Boga; Iza 41:17, „Biedacy (i nędzarze) poszukują wody, ale jej nie ma! Ich język usycha z pragnienia. Ja, Jahwe, Ja ich wysłucham, Ja, Bóg Izraela, ich nie opuszczę!” Dopiero w czasach ostatecznych nadchodzi czas, kiedy Bóg zsyła wody prawdy i lud Boży odżyje. Ci którzy zdecydują się iść jałową doliną, gdzie nie ma chwalców prawdziwego Boga, staną się dla tego pustkowia błogosławieństwem, ponieważ poprzez głoszenie prawdy, przemieniają ją w zdroje wód. Wówczas sucha dolina stanie się duchowo cudowną rajską oazą; Iza 41:18-20, „Na gołych wzgórzach otworzę strumienie, pośrodku dolin - krynice! Pustynię w jeziora zamienię, a ziemię spieczoną - w wód zdroje! (19) W pustyni cedry posadzę, akację, mirt i drzewa oliwne. Na stepie każę rosnąć cyprysom, wiązom wraz z krzewami bukszpanu, (20) aby widzieli i poznali, wzięli sobie do serca i zrozumieli, że ręka Jahwe to uczyniła i Święty [Bóg] Izraela to stworzył!” Ta jałowa dolina, w niektórych przekładach nazwana „Doliną Baka” co oznacza „dolinę płaczu,” pod wpływem życiodajnych wód, przemieni się w nową przestrzeń życiową; Ps 46:4,5,(5,6). Woda jest symbolem prawdy i Bożej mądrości, oraz życia, a źródłem jej jest sam Bóg Jahwe; Jer 2:13, Ps 36:9,(10). Dolina jest symbolem ludu Bożego, a kiedy Jahwe otworzy strumienie, które przedstawiają ducha Bożego, wówczas powstanie lud bardzo, bardzo wielki; Eze 37: 1-10. A do tego błogosławieństwo Boże przedstawione przez jesienny deszcz sprawi, że dolina ta, przemieni się w trzciniaste rozlewisko, zapełni się zielenią i radością życia. Deszcz jesienny który przychodził po letniej suszy, Izraelici postrzegali jako symbol Bożego błogosławieństwa które przywraca ziemi świeżą zieleń. Nawet kiedy kroczysz suchą doliną płaczu, patrz na drogę na Syjon, do świętego miasta Boga naszego, tu znajdziemy zielone pastwiska i dobrze nawodnione miejsca odpoczynku; Ps 23:1-4.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:8, „Idą i siły w nich rosną, aż staną przed Bogiem na Syjonie.” Droga na Syjon, to droga do wiecznego przybytku, gdzie Bóg przyjmie swych przyjaciół z pełną radością; Łuk 16:9. Ludzie szukający Boga, idą drogą Bożą która jest skąpana potokiem prawd Bożych, płynących jak strumienie i nawadniających suchą dolinę. Te obfite wody prawdy Bożej sprawią, że w sercach wielu powstaną gościńce wiodące na Syjon, do Domu Bożego, ale głupcy tą drogą kroczyć nie będą; Iza 35:8, Obj 21:27. Idąc tą drogą, nawet jak nie widzisz deszczu, wiedz że będziesz pił ty, i bliscy twoi; 2 Król 3:17. Kiedy więc usłyszysz odgłos marszu wśród wierzchołków krzewów, będzie to znakiem i sygnałem, że wielki dzień Jahwe jest tuż tuż. Kroki które usłyszysz w dotychczas suchej dolinie będą świadectwem, że oto Jahwe wyrusza aby pobić Filistynów; 2 Sam 5:24, 1 Kron 14:15. Działaj wówczas energicznie i zdecydowanie; Jer 48:10. U kogo w sercu powstanie gościniec, u tego z każdym krokiem sił będzie przybywać, bo prawda, to wody orzeźwienia, będą szli nie męcząc się, aż staną przed Bogiem na Syjonie, w świętym mieście Boga; Iza 40:29-31, Ps 16:8, Ps 145:14. Każdy kto ma miłość do Boga, będzie przez nią pociągany i zachęcany, będzie wzywany do wędrówki na Syjon, do Domu Boga naszego; Iza 2:2,3, „Stanie się w czasach późniejszych, że góra Domu Jahwe stać będzie utwierdzona na szczycie najwyższym i wyniesiona nad wzgórza. Popłyną do niej wszystkie narody, (3) wiele ludów zdążać będzie i mówić: - Pójdźmy i wstąpmy na górę Jahwe, do Domu Boga Jakuba, by On nas dróg swoich nauczył, byśmy Jego ścieżkami chodzili! Z Syjonu bowiem wyjdzie Nauka i Słowo Jahwe - z Jeruzalem.” W mieście naszego Boga, na jego świętej górze, wszyscy razem będziemy wysławiać Jahwe, naszego Boga; Ps 48:1-3,(2-4), „Wielki jest Jahwe i wszelkiej chwały najgodniejszy w stolicy Boga naszego. (3) Święta Jego góra, wzniesienie wspaniałe, jest radością całej ziemi. Góra Syjon, ostatni kraniec północy, jest stolicą wielkiego Króla. (4) Bóg pośród jej pałaców okazał się twierdzą bezpieczną.”
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:9,10, „Jahwe Zastępów, wysłuchaj mej prośby, usłysz, Boże Jakuba! 10, Spójrz na nasz puklerz, Boże, i wejrzyj na oblicze Twego pomazańca!” Psalmista zanosi swoją modlitwę, jest to modlitwa czciciela Boga Jahwe, który mieszka z dala od Domu Bożego, tęskni za nim i wędruje przez pustkowie drogą na Syjon utrudzony przeciwnościami życia; Ps 102:1-6,(2-7). Psalmista jest dla nas przykładem, że nie ma co patrzeć na trudności i przeciwności, na to że wokół nas pustkowie wysuszone. Kiedy w modlitwie będziemy szukać Bożego wsparcia, Jahwe wysłucha nasze prośby i pomoże nam kroczyć tym gościńcem; Haba 3:19. Wierność i prawda Boża, te będą nas ochraniać jak tarcza i puklerz; Ps 35:2, Ps 91:4. Jahwe strzeże kroków tych, którzy są wierni i lojalni wobec Stwórcy; 1 Sam 2:9. Modlitwa psalmisty, to obraz modlitwy za Króla, Mesjasza Bożego, który jako mądry władca, będzie przewodził całemu ludowi i który zapewni ludowi błogosławieństwo i pokój, Jahwe wywyższy moc swego pomazańca; 1 Sam 2:10, Ps 61:6,7,(7,8), Ps 80:17,(18). Wywyższy tron potomka Dawidowego, utwierdzi go na wieki; Ps 89:36,37, Ps 18:50,(51). Bóg Zastępów będzie miał swą siedzibę na Syjonie, i nie będzie milczącym wobec wołających do Niego; Iza 65:24, Ps 102:20,(21). W czasach ostatecznych ma zostać stworzony lud, który będzie wysławiał Jahwe na Syjonie, wówczas Jahwe zmiłuje się nad Syjonem bo nadchodzi wyznaczony czas; Ps 102:13-17, Dan 7:22. Ludy i narody wyjdą z Babilonu Wielkiego i popłyną suchą doliną na Syjon; Iza 48:20,21. Oto kończy się babiloński okres niewoli dla ludu Bożego, nadchodzi czas uwolnienia ludu Bożego z niewoli i powrotu do Domu Bożego, Jahwe będzie zbierał swój lud; Ps 85:4. Aby odbudować Syjon, Jahwe przygotowuje gościniec, drogę na Syjon dla swego ludu wychodzącego z nieczystego Babilonu, dla dzieci Boga; 2 Kor 6:16-18. Bóg odbuduje swój Domi a Imię Jahwe będzie głoszone na Syjonie; Dzie 15:16,17, Ps 102:21,22,(22,23).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:11, „Zaiste, lepszy jeden dzień na Twoich dziedzińcach niż tysiące innych. Wolę stać u progu Domu Boga mego, niż mieszkać w namiotach grzeszników.” Autor tęskni za mieszkaniem Jahwe, jakim jest świątynia Boża, w Domu Bożym człowiek jest blisko Boga, a to przynosi sercu wielką radość. Na Syjon, do Domu Bożego, przyjdzie także nasz Pan, Jezus Chrystus; Rzym 9:33, Obj 14:1. Obiecał On swoim uczniom, że przygotuje dla nich miejsce w Domu Bożym, a kiedy przyjdzie, to przyjmie ich do siebie, do Domu Bożego, do świętego miasta, aby i oni byli tam, gdzie wszyscy będziemy razem; Jan 14:2,3, Obj 22:3. Każdy kto zrozumie, że droga do Królestwa Bożego, to droga na Syjon, do świętego miasta, będzie nią kroczył do skutku. Bliskie jest zbawienie, wówczas Jahwe zamieszka pośród swego ludu; Eze 37:26,27, nastaną czasy w których będą na ziemi wspólnie panować łaskawość i wierność, sprawiedliwość i pokój. Psalmista stwierdza fundamentalną prawdę, lepiej jest przebywać na dziedzińcach Domu Jahwe, niż w namiotach nieprawości; Ps 1:1, Ps 26:4,5. Miejscem odpoczynku Bożego jest święta góra Syjon, ale i lud Boży zapraszany jest do wejścia do tego odpoczynku, w Domu Bożym; Ps 132:7,8, Iza 32:15-18, Iza 33:20, Hebr 4:1. Jednak jak do Ziemi Obiecanej jako spokojnego miejsca pobytu, wielu nie weszło, tak i do świętego Domu Bożego, do Nowej Jerozolimy, nie wszyscy wejdą: Ps 95:11, Hebr 3:11. Wstępujmy na dziedzińce Domu Bożego, bo lepiej tu stać u progu, niż u grzeszników gościć w ich przybytkach; Eze 37:27,28.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ps 84:12,13, „Jahwe bowiem jest słońcem i tarczą obronną, darzy łaską i chwałą. Jahwe nie odmawia dobra tym, którzy prowadzą żywot bez skazy. 13, Jahwe Zastępów, szczęśliwy, kto się Tobie powierzył!” Psalmista był przekonany, że Bóg rozświetlał i ochraniał jego życie, dlatego symbolicznie nazywa Stwórcę słońcem i tarczą; Iza 60:19,20, Mal 3:20, (4:2), nie potrzebował już żadnych innych świateł na swej drodze życia; Ps 27:1, Obj 21:23, to światło od Boga, zaprowadzi nas na świętą górę, do Domu Bożego: Ps 43:3,4. Bóg który przyszedł do ludu swego, zajaśniał jak słońce; 5 Moj 33:2. Idący w tym świetle, nie będą już kroczyć mroczną doliną, utrudzeni i umęczeni z braku prawdziwych wód, Iza 49:10. Tylko w świątyni Boga żywego jest światło i rzeka wody życia, to miejsce gdzie Jahwe darzy łaską i chwałą; Obj 22:5. Bóg daje nam światło i prawdę, Jahwe jest naszą tarczą, (puklerzem), zapewnia opiekę i sprawiedliwość, ochrania nas przed ciosami niegodziwca; 1 Moj 15:1, 2 Sam 22:3, Ps 3:3,(4). Tym którzy prowadzą żywot nienaganny, nie odmówi żadnego dobra, Jahwe będzie miał o nich staranie; Iza 33:15,16. Tacy otrzymają dziedzictwo swe na wieczne czasy; Ps 37:18, Ps 34:8,9,(9,10). To nienaganni i prowadzący żywot bez skazy idą gościńcem na Syjon, do Domu Bożego, do Nowej Jerozolimy; Ps 15:1-3. Prawi i nienaganni otrzymają mieszkanie w Domu Bożym i zamieszkają razem z Bogiem naszym; Ps 101:6,7, „Oczy moje zwrócę na wiernych w kraju, aby mieszkali wraz ze mną, ten będzie u mnie służbę sprawował, kto nieskalaną kroczy drogą. (7) Nie zamieszka w moim domu, ktokolwiek działa podstępnie, i nie ostoi się przed mymi oczyma, kto kłamstwa rozgłasza.” Ufajmy Bogu naszemu, gdyż szczęśliwy jest człowiek, który ufa Bogu; Ps 146:5, Ps 144:15. Wszyscy chodzący w świetle Jahwe, wejdą do Nowej Jerozolimy, do Domu Bożego i będą ludźmi wyuczonymi przez Jahwe; Iza 54:11-14, (Poz),(11) „O ty biedna, smagana burzami, niepocieszona! Oto Ja twe kamienie na diamentach osadzę, a fundamenty twoje na szafirach! (12) Blanki twych baszt wykonam z rubinów, a twoje bramy z kryształów i wszystkie twe mury z drogich kamieni. (13) A wszyscy twoi synowie uczniami Jahwe się staną. Wielka będzie pomyślność twych dzieci. (14) Utwierdzona będziesz w sprawiedliwości, wolna od ucisku - więc bać się nie będziesz, i bez trwogi - bo nie będzie mieć do ciebie przystępu.”
