ZA KOGO UMARŁ JEZUS?

Opublikowano 2022. 12. 03.

Mimo że Biblia nie zawiera takich wiadomości, wielu ludzi wierzy w szeroko rozpowszechnianą ideę mówiącą o tym, że Jezus umarł za Adama. Słowo Boże naucza, że Adam został stworzony na obraz Boży; 1 Moj 1:27. Człowiek powinien więc przejawiać cechy jakie przejawia sam Bóg, miłość, prawość, umiłowanie sprawiedliwości, lojalność, wierność. Jednak Adam nie zachował się jak dziecko Boga, złamał wyraźny zakaz jaki wydał Bóg, za co groziła śmierć; 1 Moj 2:16,17. Z powodu występku Adama Jahwe przeklął ziemię, miała ona rodzić jemu chleb, ale także miała porastać chwastem i cierniem, aż wróci on do ziemi jako proch; 1 Moj 3:17-19, „Do mężczyzny zaś rzekł: - Ponieważ usłuchałeś głosu żony i jadłeś z drzewa, z którego jeść ci zakazałem, z twojej winy przeklęta jest ziemia. W znoju będziesz z niej pokarm zdobywał po wszystkie dni twego życia. (18) Ciernie i chwasty będzie ci rodziła, a jednak masz się żywić roślinami polnymi. (19) W pocie czoła będziesz chleb swój spożywał, dopóki nie wrócisz do ziemi, gdyż z niej wzięty zostałeś. Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.” Bóg Jahwe mówiąc; „w proch się obrócisz,” wydał wyrok na Adama i wypędził go z dziedzictwa jego, z ogrodu Eden; 1 Moj 3:23,24. Jahwe nie mógł postąpić inaczej, ponieważ Adam świadomie złamał Boży nakaz kiedy posłuchał swojej żony która została zwiedziona, Adam nie został zwiedziony; 1 Moj 3:6, 1 Tym 2:14. Boże wyroki i postanowienia są niezmienne, Bóg nie może uchylić własnego wyroku na Adama; Hebr 6:17,18, 4 Moj 23:19. Nawet sądy królów uważane były za niezmienne, tym bardziej wyroki Boże; Dan 6:8,15,(9,16), Este 8:8. Według Prawa, za rozmyślnego zabójcę nie można było dać okupu, ktoś taki podlegał zasadzie „życie za życie”, musiał ponieść śmierć, Adam okazał się rozmyślnym zabójcą wobec swojego potomstwa, ludzkości; 4 Moj 35:20,21, 2 Moj 21:14. Nie znajdziemy w Biblii możliwości, aby umyślny zabójca mógł dalej żyć; 4 Moj 15:30,31, Hebr 10:26. Nie znajdujemy ani w tym wyroku, ani w całym Słowie Bożym jakiejś szansy na zbawienie dla Adama, śmierć Adama była zapłatą wobec Bożej sprawiedliwości, która nie zmienia się jak cień; Jak 1:17, Mala 3:6. Bóg nie darował przestępstwa Adamowi i nie cofnął kary, a Biblia wyraźnie mówi, że „dusza która grzeszy, ta umrze”; Eze 18:20. Słowo Boże nie zawiera również nauki o dokonaniu okupu przez Jezusa Chrystusa za Adama, a tak niektórzy wierzą i tak nauczają.

Jezus jako wybawca świata. Kiedy Adam, nasz praojciec sprzeniewierzył się Bogu, zaprzedał całą ludzkość grzechowi i śmierci, stało się tak, ponieważ dzieci Adama urodziły się jemu po tym, jak utracił on swoje prawa życiowe i nie był w stanie dać im więcej niż posiadał, czyli swoją umierającą naturę. Ludzkość odziedziczyła tę naturę po Adamie i wywiera ona stały negatywny wpływ na człowieka, włącznie ze śmiercią. Mamy udział w skutkach grzechu Adama, co oddzieliło nas od Boga. Jako dzieci Adama nie mamy w sobie nieśmiertelności, nie potrafimy odwrócić następstw procesu starzenia się i doprowadzić naszych ciał do doskonałości z którą pierwotnie Jahwe stworzył ludzi; Rzym 8:20. Kwestia okupu poruszana jest w Biblii, przykładowo jeżeli ktoś zubożał, mógł sprzedać siebie w niewolę, ale ktoś z krewnych mógł go wykupić; 3 Moj 25:47-49. Nas Biblia także przedstawia jako niewolników wymagających wykupu, niewolników grzechu, aby uwolnić nas z niewoli grzechu i śmierci, potrzebny był doskonały okup; Rzym 6:6, Rzym 7:14,25. Mamy zawartą tu myśl Boga dotyczącą odkupienia zniewolonego grzechem potomstwa Adamowego. Ludzkość potrzebowała, aby ktoś ją wykupił z tej beznadziejnej sytuacji i zastąpił jej ojca na takiego, w którym ludzkość mogłaby mieć życie; Ps 51:5,7-10, (7,9-12). Potrzebujemy odkupiciela, jednakże żaden potomek niedoskonałych ludzi nie mógł dostarczyć okupu w postaci niezbędnego doskonałego życia; Ps 49:6-10,(7-11), Hio 14:4, Jer 13:23. Również wybór istoty duchowej nie wchodził w rachubę, ponieważ Boska sprawiedliwość nie mogłaby przyjąć ofiary z istoty duchowej, taka ofiara nie mogłaby usunąć skutku grzechu Adamowego. Stwórca w swej mądrości otworzył ludzkości drogę wyjścia z tej opresji. Przeniósł z nieba do łona dziewicy Marii, doskonałe życie swego jednorodzonego Syna, dzięki czemu mógł on urodzić się jako doskonały człowiek; Łuk 1:30-38, Jan 3:16-18. Te wydarzenia wyjaśniają nam działania poczynione przez Boga Jahwe w celu dostarczenia okupu, który umożliwi grzech i śmierć usunąć z ziemi raz na zawsze; 1 Pio 1:18,19. Jest to darem Bożym dla ludzkości; Rzym 6:23. Słowo Boże naucza nas, że Jezus umarł jako Baranek ofiarny, który umarł aby usunąć grzechy świata; Jan 1:29, „Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.” Jan mówiąc o grzechu świata, mówi o grzechu ludzkości, o całym potomstwie Adamowym; Rzym 5:6,8, Jan 4:42. Każdy potomek Adama który będąc obciążony grzechem Adamowym będzie wierzył w Jezusa Chrystusa, uzyska życie, ponieważ Jezus złożył ofiarę za życie świata; Jan 6:51, „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.” Sam Jezus wyraźnie mówi, że przyszedł świat wybawić; Jan 12:47, to wybawienie jest jednaniem świata z Bogiem, a dawanie świadectwa o nim zostało poruczone uczniom Pana Jezusa; 2 Kor 5:19, 1 Tym 1:15. Wypowiadając takie słowa, Jezus miał na myśli całą ludzkość, cały ludzki świat, całe potomstwo Adamowe które może być uświęcone poprzez ofiarę ciała i krwi Jezusa Chrystusa; Efez 1:7, Hebr 9:12, Hebr 10:10. Apostoł Jan dawał świadectwo świadcząc wyraźnie, że Bóg Ojciec posłał swego Syna jako Wybawcę świata, jest On zadośćuczynieniem Boskiej sprawiedliwości za grzechy świata; 1 Jan 4:14, 1 Jan 2:2. To Jezus udostępnia ludziom stan prawości kiedy bierze na siebie ciężar ich win; Iza 53:5,8,11,12, 1 Pio 2:24. Jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy; 1 Kor 15:3. Wszędzie Słowo Boże mówi o naszych grzechach, czyli grzechach potomków Adama które są do odkupienia, a nie o grzechach samego Adama które Jahwe osądził jednoznacznie; 1 Jan 3:5, Tyt 2:14. Biblia nie mówi także o miłości Boga do Adama który świadomie i z premedytacją wystąpił przeciwko nakazom Jahwe, ale mówi o miłości Boga do świata ludzkiego, któremu współczuł i za który dał swego jednorodzonego Syna w celu zbawienia; Jan 3:16,17, Tyt 2:11, Tyt 3:4. Okup który złożył Jezus dotyczy wszystkich ludzi, przez co stał się On pośrednikiem między Bogiem a ludźmi dla wszystkich; Mar 10:45, 1 Tym 2:4-6, 1 Tym 4:10. To Jezus skosztował śmierci za każdego człowieka, dlatego stał się odpowiednim okupem dla wykupienia potomstwa Adamowego; Hebr 2:9. Czy Adam byłby zdolny złożyć swoje życie za ludzkość? Jego zachowanie pokazało że nie, ponieważ w swoich poczynaniach nie brał pod uwagę życia swoich własnych dzieci i ich potomstwa. Jezus dzięki swojej śmierci zajął miejsce Adama, żeby uwolnić potomków Adama od wyroku śmierci, tym sposobem Jahwe stworzył zastępcę Adama, teraz ludzkość w Jezusie ma życie. Dlatego każdy kto w niego wierzy, ma sposobność uzyskać życie wieczne; 1 Jan 5:13, „O tym napisałem do was, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie życie wieczne.” Pan Jezus stał się dla nas i dla całego rodzaju ludzkiego właścicielem, nadzorcą i ojcem, ponieważ zapłacił za nas stosowną cenę okupu, uzyskał prawo postępowania z nami jak ze swoimi dziećmi; Rzym 14:9. Jednak to, że Jezus umarł za wszystkich, za życie świata, nie znaczy że wszyscy uzyskają życie, konieczna jest wiara w Pana Jezusa jako posłańca Bożego dla naszego zbawienia; Rzym 1:16, Judy 5. Nasze zbawienie nie jest w Adamie który mimo że został stworzony na obraz Boży, to jednak tym obrazem nie chciał pozostać, ale jest w Jezusie, który jest obrazem Boga, a my jesteśmy Jego obrazem; Kol 1:15, Rzym 8:29, żebyśmy stanowili jedność z Bogiem i z Chrystusem; Jan 17:23. Mamy nauczyć się Chrystusa, przyoblec się w nową osobowość stworzoną na wzór Chrystusa; Efez 4:20-25. Jest to ważne, ponieważ w przyszłym życiu będziemy obrazem Człowieka z nieba; 1 Kor 15:49, „Podobnie jak w tym życiu byliśmy obrazem człowieka ziemskiego, tak samo w przyszłym życiu będziemy obrazem Człowieka z nieba.”

Jeden odkupiciel. Adam przez swoje nieposłuszeństwo stracił swoje życie oraz wszelkie prawa do ziemi, nasz Pan Jezus Chrystus poprzez swoją śmierć ofiarną, jako odpowiednią cenę którą zapłacił Bogu Ojcu, wykupił świat, ziemię i potomstwo Adamowe; Ps 37:9-11, Przy 2:21,22. Jezus występuje jako odkupiciel mający prawo do odkupienia ludzkości, jednak aby mógł ją odkupić dla siebie, musi to zrobić po zmarłym właścicielu; Rut 1:3-5, Rut 4:9,10. Z tych słów wynika że nie może być dwóch dziedziców na ziemi i dwóch ojców ludzkości; Hebr 1:2, Mat 21:38. Również ziemia została odkupiona, ponieważ także była skrapiana krwią ofiarną; Ps 37:22, Mat 5:5, 2 Moj 29:12, Jan 19:34. Będąc dotychczas przeklętą, została wykupiona po zmarłym Adamie na dziedzictwo dla dzieci drugiego Adama, pod rządami nowego gospodarza porośnie jak ogród Boży i da owoc obfity; Iza 41:18,19, Pnp 4:16. Jezus jako odkupiciel podejmie wobec nas obowiązki najbliższego krewnego; Rut 2:20, Rut 4:11. Noemi przedstawia naród cielesnego Izraela powracający na Syjon po latach głodu i tułaczki, podążająca za nią Rut przedstawia Oblubienicę Chrystusową przybywającą spośród ludów i narodów; Rut 2:10, Obj 15:4, która opuściła swego ojca i swoją matkę i ziemię swych krewnych, a teraz przychodzi do ludu którego wcześniej nie znała; Rut 2:11, Mat 19:29. Przychodzi do Jahwe, Boga Izraela aby znaleźć schronienie i błogosławieństwo; Rut 1:16, Rut 2:12. Tu wypełnia się błogosławieństwo Noemi w taki sposób, że Jahwe obdarowuje Rut miejscem odpoczynku w domu swego męża; Rut 1:9, jest to obrazem wejścia Oblubienicy Chrystusowej do odpoczynku Bożego; Hebr 4:6-8, do świętego miasta Nowej Jerozolimy która zaistnieje z woli Boga; Obj 21:9,10.

Skąd śmierć? Biblia nigdzie nie naucza o okupie za Adama, ale mówi o śmierci z powodu Adama jaka spadła na całą ludzkość; 1 Kor 15:21,22, „Ponieważ bowiem przez człowieka [przyszła] śmierć, przez człowieka też [dokona się] zmartwychwstanie. (22) I jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni.” To Adam, jeden człowiek, był przyczyną wtargnięcia grzechu na świat, przez co stał się on tym, który sprowadził śmierć na wszystkich ludzi; Rzym 5:12, Iza 43:27. Nienarodzona ludzkość była w Adamie w chwili kiedy on dopuścił się grzechu i odstąpił od Boga, od tej pory, ludzkość będąca jeszcze w lędźwiach Adama, znalazła się w trudnym położeniu, jej ojciec dobrowolnie odstąpił od Boga, źródła życia; Jer 2:13, Iza 65:13. Tym sposobem Adam sprzedał nas w niewolę grzechu i śmierci; Kazn 7:20, Rzym 3:10,23. Ceną którą Adam zapłacił za wolność grzeszenia, było jego doskonałe życie które mogło trwać wiecznie, a które utracił, oraz życie jego potomstwa. Od tego czasu ludzkość potrzebuje pojednania z Bogiem; Kol 1:19,20. Grzech i zło stało się częścią natury ludzkiej, a to wymagało, abyśmy zostali odkupieni i usprawiedliwieni ofiarą nieskalanego Odkupiciela. Postępowanie Adama obciążyło ludzkość dziedziczą skłonnością do popełniania grzechu; Ps 116:11, Rzym 3:4. Człowiek ulegając tym skłonnościom, zostaje uwikłany w przeróżne grzechy, kłamstwa i przestępstwa; Jer 8:9, Jer 9:5. A poprzez grzech wtargnęła na świat śmierć; 1 Moj 3:19. Lecz jak grzech i nieposłuszeństwo jednego Adama sprowadziło grzech i śmierć na wszystkich ludzi, tak posłuszeństwo Chrystusa sprowadzi uwolnienie od grzechu i śmierci za sprawą jednego, a tym jednym nie będzie Adam, ale Chrystus Jezus; Rzym 5:17-19, „Jeżeli bowiem wskutek przestępstwa popełnionego przez jednego człowieka zapanowała śmierć, to tym bardziej ci, którzy doznali obfitej łaskawości i otrzymali dar usprawiedliwienia, znajdą się w królestwie życia dzięki jednemu człowiekowi, Jezusowi Chrystusowi. (18) A więc jak wskutek przestępstwa jednego człowieka spadło potępienie na wszystkich ludzi, tak też dzięki sprawiedliwemu postępowaniu jednego Człowieka na wszystkich ludzi zstąpiła sprawiedliwość, która napełnia życiem. (19) Jak bowiem przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak dzięki posłuszeństwu Jednego wielu stało się sprawiedliwymi.” Adam złamał Boże prawo, wprowadził na świat grzech i śmierć. Chrystus okazał miłość do Boga Ojca, oraz szacunek do Bożego prawa okazując wierność aż do męczeńskiej śmierci. Tym sposobem powstała podstawa prawna do wybaczenia grzechów tym wszystkim, którzy przejawiają wiarę w Pana Jezusa naśladując Jego postępowanie; Kol 1:14.

Błędne zrozumienie równości okupu. Idea śmierci za Adama zakłada, że jeśli Adam zostanie wykupiony spod wyroku śmierci, sprawiedliwość Boża nie będzie miała dalszych roszczeń wobec jego życia, a odkupujący będzie miał prawo przywrócenia Adama do życia. Jednak Adam stał się zabójcą, ponieważ wszystkim swoim potomkom przekazał grzeszny stan, a razem z nim śmierć. Pierwszy problem dla twórców tej idei jest więc taki, że Adam który sprowadził śmierć na swoje nienarodzone potomstwo, podlegał zasadzie, „życie za życie” ponieważ sprawiedliwość Boża wymagała równej zapłaty jeśli ktoś kogoś zabił; 3 Moj 24:17. Drugi problem natomiast jest taki, że Słowo Boże nie zawiera Boskiego zarządzenia, żeby Jezus był Odkupicielem i Zbawicielem dla Adama. Ta błędna nauka zakłada, że dla naszego zbawienia najpierw musi być zbawiony Adam, a to nie jest prawdą. Tego typu błędne nauczanie, wynika z błędnego zrozumienia biblijnej nauki o równym okupie. Okup równy temu co utracił Adam, nie oznacza okupu za Adama! Sprawiedliwość Boża wymaga równego okupu, czyli „życie za życie”; 2 Moj 21:23, 5 Moj 19:21, tylko taki okup mógł być odpowiednim okupem który Bóg mógłby akceptować, ponieważ okup oznacza ściśle określoną cenę, a życie doskonałego człowieka Jezusa, w zupełności odpowiadało życiu doskonałego Adama, które on utracił, ich wartość była równa. Wskutek nieposłuszeństwa i grzechu Adama, utracił on swoje doskonałe życie dla siebie, oraz dla wszystkich dzieci swoich zamieszkujących wówczas w lędźwiach jego; 2 Moj 1:5, (Gd). Teraz należało dać życie człowieka doskonałego, który podobnie jak Adam mógłby wydać doskonałe potomstwo. Ofiara taka uczyniłaby zadość sprawiedliwości Bożej oraz umożliwiłaby całkowite usunięcie grzechu i wynikającej z niego śmierci. Jezus Chrystus oddał swoje doskonałe ludzkie życie do którego miał prawo, żeby odkupić potomstwo które utracił Adam. Jezus jest kupującym umierające potomstwo Adamowe aby nie zginęło, prawa ojcowskie pierwszego Adama zostały zakupione przez drugiego Adama i w nim mamy życie. Adam był doskonałym człowiekiem, więc równą ofiarą musiało być życie innego doskonałego człowieka, tym człowiekiem był Jezus Chrystus. Jezus składając swoje życie na okup, stał się drugim Adamem dla nas, czyli ojcem ludzkości który zastąpił poprzednika; 1 Kor 15:45,49, (Poz), Tak zresztą zostało napisane: „Pierwszy człowiek , Adam stał się żywą istotą”, a ostatni Adam tym, który daje nowe życie duchowe. 49, „Podobnie jak w tym życiu byliśmy obrazem człowieka ziemskiego, tak samo w przyszłym życiu będziemy obrazem Człowieka z nieba.” Adam był doskonałym człowieczym synem Boga zanim nie zgrzeszył, dlatego stał się obrazem doskonałego Syna Bożego, godnego zamiennika dla ojca ludzkości, dlatego też Jezus nazwany jest drugim Adamem; Rzym 5:14. To Mesjasz miał stać się w zamian za Adama naszym ojcem ludzkości, ale nie takim jak Adam, lecz doskonałym, bezgrzesznym; Iza 8:18, Hebr 2:13. My, przechodząc poprzez wiarę z dziedzictwa grzechu Adamowego do dziedzictwa Chrystusowego, przez wiarę w Jezusa jako Syna Bożego, stajemy się dziedzicami życia. Jezus nie pochodził z rodu Adamowego obciążonego grzechem, pochodził z nieba; Jan 3:13. Jako pochodzący z nieba Syn Boga, nie znał grzechu: Jan 8:46, 2 Kor 5:21, mówił zawsze prawdę pozostawiając nam wspaniały wzór do naśladowania; Hebr 4:15, 1 Pio 2:21,22. Chrystus w przeciwieństwie do Adama, okazał się wiernym i posłusznym Bogu aż do śmierci; Fil 2:8,9, Iza 50:5,6. Przejawiał pełne posłuszeństwo i lojalność, a będąc bogatym, stał się dla nas ubogim, czym stał się bliskim każdemu z nas; 2 Kor 8:9, Hebr 5:8. On urodził się jako człowiek i był człowiekiem, nie przebierał się za człowieka jak to niektórzy głoszą nauczając, że On tylko przybierał ciało aby się ukazać swoim uczniom, a w rzeczywistości był duchem. Sam Jezus przekonywał swoich uczniów że nie jest duchem, ponieważ duch nie ma ciała i kości jak On; Łuk 24:36-43. Czym innym jest ukazujący się anioł, a czym innym zmartwychwstały Jezus Chrystus. Jezus jadł i pił z nimi, oraz zapowiedział, że w Królestwie Bożym nadal będzie jadł i pił z nimi; Mat 26:29. Wynika z tego, że w Królestwie Bożym nadal będzie człowiekiem a my będziemy świadkami jak aniołowie Boży będą zstępować do Syna Człowieczego; Jan 1:51,(Poz), „I mówi mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych idących do nieba i przychodzących z nieba do Syna Człowieczego.” Ci których Jezus miał odkupić byli ludźmi, dlatego sam musiał stać się Synem Człowieczym; Mat 25:31, i złożyć ofiarę ze swego życia. Ofiarą była śmierć Syna w ludzkim ciele; Kol 1:22, (Poz) „Ale teraz pojednał (On was ze sobą) przez śmierć Syna w ludzkim ciele, abyście mogli stanąć przed Nim święci, nieskalani i nienaganni.” Tym sposobem mógł zapłacić odpowiedni okup, czyli równoważną cenę, ponieważ okup jaki trzeba było zapłacić miał być równy temu, co utracił Adam. Chrystus uiścił Bogu cenę okupu jakim było Jego własne życie, i na tej podstawie zostajemy pojednani z Bogiem; Rzym 5:10,11, 2 Kor 5:18,19. Jako dzieci Adama byliśmy poczytywani za grzeszników, ale jako dzieci Jezusa; Ps 89:29,(30), Iza 53:10, jesteśmy pojednani z Bogiem i możemy prosić o odpuszczenie naszych grzechów na podstawie ofiary Chrystusowej; 1 Jan 2:1,2. Jako dzieci drugiego Adama, stajemy się synami Boga; Jan 1:12, Gal 3:26, Gal 4:6. Jako narodzeni z ducha Bożego, możemy tak jak Jezus wołać do Boga „Ojcze”; Rzym 8:14-17.

Jakie by były konsekwencje okupu za Adama. Przypuśćmy, że tak by się jednak stało jak niektórzy nauczają i rzeczywiście, Jezus swoją śmiercią odkupiłby Adama, (umarł za Adama). Wówczas Adam zostałby oczyszczony ze swojego grzechu świętą krwią Jezusa Chrystusa, Syna Bożego; 1 Jan 1:7. Tym sposobem uzyskałby prawo do zmartwychwstania i do życia jako doskonały, nieskażony, nieśmiertelny człowiek; 1 Kor 15:53,54. Bóg musiałby, (czy chce czy nie) wzbudzić z martwych Adama. Zmartwychwstały Adam mając doskonałe życie, (na co nie zasłużył w żaden sposób), a widząc swoje potomstwo w ciężkim stanie starzenia się, cierpienia, bólu, chorób i śmierci, zażądałby, aby Bóg dał im wszystkim (bez wyjątku, bo wszyscy są jego potomstwem), takie samo doskonałe życie, jakie ma on. Będąc ojcem całej ludzkości, Adam miałby prawo, aby całe jego potomstwo, dziedziczyło po nim takie samo doskonałe życie. W tej sytuacji Bóg musiałby całej ludzkości, (bez wyjątku czy ktoś jest mordercą i bandytą, czy prawym człowiekiem), dać wszystkim doskonałe, nieśmiertelne życie, ponieważ dziecięta są współuczestnikami krwi i ciała zgodnie z prawem dziedziczenia danym od Boga; Hebr 2:14. Prawo dziedziczenia jest podstawowym prawem w całej przyrodzie naszego świata. Wszystkie dzieci Adama zostałyby zbawione na prawie ojcostwa Adama nad ludzkością i prawie dziedziczenia, które ustanowił Bóg. W tej sytuacji zbawicielem ludzkości, okazałby się Adam, a nie Jezus. Natomiast Jezus Chrystus zostałby zepchnięty do roli, jedynie odkupiciela Adamowego. Skoro Adam stałby się zbawicielem ludzkości, to uzyskałby także prawo bycia Królem królów i Panem panów. To jeden problem jaki powstaje w wyniku utworzenia tak dziwacznej i błędnej nauki, inny jest taki, że zbawieni zostaliby wszyscy potomkowie Adama, niezależnie od wiary, przekonań, czy konta grzechów, wszyscy włącznie ze Stalinem czy Hitlerem. Najdziksi zbrodniarze, mordercy, złodzieje, oszuści i ludzie czyniący wszelkie bezprawie, jako potomstwo zbawionego Adama, także uzyskaliby prawo do życia i musieliby zostać zbawieni. Szczera wiara niektórych ludzi, zabieganie o sprawiedliwość, miłowanie bliźniego, ciężka praca wielu ludzi nad swoją osobowością aby podobać się Bogu, nie miałyby żadnego znaczenia dla zbawienia człowieka. Jednak wbrew tej idei, Słowo Boże naucza, że niektórym ludziom ich grzechy nie będą wybaczone i tym samym nie dostąpią oni zmartwychwstania; Mat 12:32, Mar 3:29, Hebr 10:26,27. Bóg ma prawo wybaczać i wzbudzać do życia tych, których chce i których się nie brzydzi, nie jest w swej mocy ograniczony jakimkolwiek przymusem; Ps 73:20, 1 Sam 2:30. Czy wobec tego tak nieporadna idea ludzka, mówiąca o odkupieniu Adama przez Jezusa, powinna być głoszona jako nauka rzekomo pochodząca ze Słowa Bożego?

Wszyscy w grobach usłyszą. Jednak kiedy wyznawcom tej idei postawi się biblijne argumenty zaprzeczające jej sensu i biblijnego pochodzenia, wówczas powołują się oni na Ewangelię; Jana 5:28, mówiącą; „wszyscy w grobach, usłyszą jego głos i wyjdą,” przy tym twierdzą, że skoro wszyscy wyjdą z grobów, to i Adam wyjdzie. Czy Biblia potwierdza taką interpretację? Słowo „wszyscy” nie jest używane w Biblii w sensie ścisłym jako wszyscy od pierwszego do ostatniego, ale w sensie ogólnym. Biblia mówi że w potopie wszystko wyginie; 1 Moj 6:17, Łuk 17:27, ale przecież Noe z rodziną ocaleli. W Abrahamie mają być błogosławione wszystkie narody; 1 Moj 12:3, lecz nie całe wszystkie narody, lecz tylko ci ludzie spośród narodów, którzy uwierzą; Jan 3:16, 1 Jan 5:13. Wszyscy mieszkańcy ziemi szukali Salomona aby słuchać jego mądrości, ale przecież wszystkich narodów ziemi tam nie było; 1 Król 10:24, (War). Wszystek proch ziemi zamienił się w owady; 2 Moj 8:17, (BT), ale przecież ziemia nadal miała proch i piasek, nie zniknęła. Takie sformułowania to hiperbola wykazująca, że owadów było tak dużo, jak gdyby cały proch ziemi zamienił się w owady. Podobnych przykładów można podać dziesiątki; Joz 5:4, Jer 25:29, Mat 9:35, Dzie 8:40. Jak widzimy, słowo „wszyscy” używane jest bardzo często jako hiperbola dla wskazania ogromnej ilości. Podobnie jest ze słowem „na zawsze,” które nie zawsze oznacza, na zawsze; 1 Sam 1:22,28, 2 Moj 21:6, Jonasz 2:7,(6). Biblia mówi nam, że Jezus złożył okup za wszystkich; 1 Tym 2:4,6, ale to nie znaczy że wszyscy koniecznie będą zbawieni, wszyscy otrzymują możliwość zbawienia. Każdy może z tej możliwości skorzystać, ale to nie znaczy że wszyscy skorzystają. Słowo „wszyscy,” podobnie jak „wszystko”, ma znaczenie bardzo ogólne i nie można interpretować je ściśle, nie zawsze należy rozumieć je dosłownie, ponieważ jest pewnym ogólnikiem.

Księga życia. Kiedy w Biblii czytamy że Jahwe nazwał siebie Bogiem Abrahama, i Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba, oraz mówi że dla Boga wszyscy oni żyją; Łuk 20:38, to mówi o swoich wiernych sługach którzy są jakby zapisani w księdze pamięci u Boga; Mal 3:16. Księgę życia, nazwano też „zwojem życia” lub „księgą pamięci,” zawiera ona imiona ludzi prawych, szukających Boga; Ps 69:28,(29), ludzi którzy wysilają się dla głoszenia dobrej nowiny; Fil 4:3, i tych którzy mają zmartwychwstać na sąd i otrzymać szansę na osiągnięcie zbawienia; Dan 7:10, Dan 12:2, Obj 20:12. Zmartwychwstanie na sąd, nie jest zmartwychwstaniem ludzi kompletnie nikczemnych, lecz tych, którzy rokują nadzieję na zmianę, i poprawę, i życie. Natomiast kompletni nikczemnicy, jakich wielu żyło przez wieki jak mówi historia, nie dostaną takiej szansy, ponieważ nie zostali zapisani w Bożej księdze życia, albo zostali z niej wymazani; 2 Moj 32:33, Ps 69:28, Jer 15:1. Jahwe powierzył Jezusowi sąd, powierzył Jemu także księgę życia, ta sama księga jest również nazwana „Księgą Żywota Baranka,” ponieważ zawiera imiona tych, którzy zostali odkupieni krwią Pana Jezusa; Obj 13:8, Obj 21:27. Imię zwycięzców nie będzie wymazane z tej księgi; Obj 3:5, Dan 12:1, Łuk 10:20, święci będą zapisani do życia w duchowej Jerozolimie, czyli w Królestwie Bożym; Iza 4:3, Abdi 17, Hebr 12:22,23. Nie każdy, ale Boży umarli o których On pamięta, ożyją, przebudzą się i wydawać będą radosne okrzyki; Iza 26:19. Z tych słów wynika, że niektórzy mogą zostać wymazani z tej księgi, mowa tu o ludziach nieposłusznych i niegodziwych; 5 Moj 9:14, 5 Moj 32:26. Nieprawi zostaną unicestwieni i wymazani z księgi życia; Obj 22:19, Prz 10:7. Bóg dobrze zna tych, którzy do niego należą; 2 Tym 2:19, 1 Kor 8:3. Księga pamięci jest jak dokładny rejestr Bożych sług; Ps 87:6, Ps 34:16,(17). Jahwe pamięta najdrobniejsze cząstki naszego ciała, może więc bez problemu wzbudzić z martwych każdego, chyba że wymaże go ze swojej pamięci; Ps 56:8,(9), Ps 139:15,16. Dla każdego kto nie zostanie zapisany w tej księdze, lub zostanie z niej wykreślony, oznaczać to będzie unicestwienie; Obj 20:15, Mat 10:28, nie będą stawać przed obliczem Boga; Ps 5:5,6, 2 Król 17:20. Przykładem może być Judasz, który jako uczeń Jezusa na pewno był zapisany w tej księdze, jednak został nazwany synem zagłady, Jezus tą wypowiedzią wskazał, że będzie on wykreślony z Bożej księgi pamięci i nie będzie miał nadziei na powrót do życia; Jan 17:12, Mar 14:21. Biblia wyraźnie mówi, że nie wszyscy są zapisani w Barankowej księdze życia; Obj 13:8, ci wykreśleni z Bożej księgi, nie powstaną do życia; 2 Moj 17:14, 5 Moj 7:24. Słowo Boże wyraźnie mówi, że ci którzy zostali unicestwieni przez Boga, nie powstaną; Iza 26:14, (Poz), „Umarli ich nie ożyją, cienie [ich] nie powstaną. Bo Tyś ich ukarał i zgładził, wszelką pamięć o nich zatarłeś.” Podobnie Jahwe mówi o mocarzach Babilonu; Jer 51:39, „Na ich pożądliwość przygotuję im ucztę, upoję ich tak, że będą oszołomieni; zasną wiecznym snem, by się już nie przebudzić – wyrocznia Jahwe.” Księga pamięci Bożej wyraźnie świadczy o tym, że nie wszyscy powstaną spośród umarłych, a jedynie zapisani w niej. Podobnych wersetów potwierdzających tę zasadę, znajdujemy w Biblii wiele; Jer 51:57, Ps 76:6, Iza 14:20. Jeżeli wielu ludzi niegodziwych nie powstanie do życia, ponieważ nie ma ich imion zapisanych w „Księdze Życia,” to dlaczego miałby powstać Adam, skazany prawomocnym wyrokiem Boga na powrót do prochu ziemi z którego został wzięty? Na potomstwie Adama, na ludzkości, wyrok taki nie ciąży, nigdy nie byliśmy doskonali jak Adam, a nasze grzeszne postępowanie wynika raczej z odziedziczonych skłonności i słabości.

Zakończenie. Nie można dodawać błąd do błędu i tym sposobem formować dogmatykę, która niczym sterta śmieci przykrywa prawdę Bożą i prawdziwego Bożego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Stale więc trzymajmy się zdrowych słów prawdy które słyszymy od apostołów; 2 Tym 1:13. Zachowujmy trzeźwość naszych umysłów, oceniajmy głoszone ideologie sprawdzając ich zgodność ze Słowem Bożym, ponieważ wiele jest dziwacznych idei zwodzących szczerych ludzi i mieszających im w umysłach. Przystosujmy nasze umysły do działalności zgodnej z prawdą Słowa Bożego; 1 Pio 1:13. To Jezus ma być Królem królów i Panem panów, oraz naszym Zbawicielem, nie Adam; Obj 19:11,16, o odkupieniu i zbawieniu Adama Biblia nic nie mówi. Dziedzictwo które Chrystus kupił obejmuje świat, ziemię i potomstwo Adamowe; Iza 57:13, Efez 1:14. ludzkość będzie uwolniona od śmierci a ziemia będzie uwolniona od przekleństwa i stanie się Ogrodem Bożym – Rajem; Obj 2:7, „Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym.”